Beleid met betrekking tot homoseksuelen in het Amerikaanse leger

Gedurende haar geschiedenis had het Amerikaanse leger een inconsistent beleid als het ging om homoseksuelen in het leger. Vóór de Tweede Wereldoorlog was er geen geschreven beleid dat homoseksuelen verbood om te dienen, hoewel sodomie sinds de tijd van de Revolutionaire Oorlog als een misdaad door het militair recht (UCMJ) werd beschouwd.

Homoseksueel beleid in de Koreaanse oorlog en de oorlog in Vietnam

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, de Koreaanse oorlog en de oorlog in Vietnam beschouwde het leger homoseksualiteit als een geestelijk defect en verbood het homoseksuelen officieel vanwege hun dienen op basis van medische criteria. Toen het personeel echter door gevechten werd verhoogd, ontwikkelde het leger de gewoonte om de screeningcriteria te versoepelen. Veel homoseksuele mannen en vrouwen dienden tijdens deze conflicten eervol. Helaas waren deze periodes van korte duur. Zodra de behoefte aan gevechtspersoneel afnam, zou het leger hen onvrijwillig ontslaan.

1982 - Volledig verbod op homo's in het leger

Het duurde tot 1982 voordat het ministerie van Defensie officieel schreef dat 'homoseksualiteit onverenigbaar was met militaire dienst', toen zij een DOD-richtlijn publiceerden waarin dit stond. Volgens een rapport van het Government Accounting Office uit 1992 werden in de jaren tachtig bijna 17.000 mannen en vrouwen ontslagen volgens deze nieuwe richtlijn.

De geboorte van "Do not Ask, Do not Tell" 1993

Tegen het einde van de jaren tachtig was het terugdraaien van het militaire beleid een prioriteit voor pleitbezorgers van burgerrechten voor homo's en lesbiennes. Verschillende lesbische en homoseksuele mannen van het leger kwamen publiekelijk naar buiten en daagden hun ontslagen uit via het rechtssysteem. Aan het begin van 1993 bleek dat het verbod op homoseksueel personeel van het leger binnenkort zou worden vernietigd.

President Clinton kondigde aan dat hij van plan was zijn campagnebelofte na te komen door het elimineren van militaire discriminatie op grond van seksuele geaardheid. Maar dit paste niet goed bij het door de Republikeinse regering gecontroleerde congres. Congresleiders dreigden wetgeving door te voeren die homosexuelen zou weerhouden om te dienen als Clinton een uitvoerend bevel uitvaardigde waarin het beleid werd gewijzigd.

Na langdurig openbaar debat en hoorzittingen met het Congres bereikten de president en senator Sam Nunn, voorzitter van het Senaatscomité Armed Services, een compromis dat ze 'Do not Ask, Do not Tell, Do not Pursue' noemden. Onder zijn voorwaarden, zou het militaire personeel niet over hun seksuele richtlijn worden gevraagd en zou niet alleen worden gelost omdat het homo was. Het hebben van seksuele relaties, of het tonen van romantische toenadering met leden van hetzelfde geslacht, of iemand vertellen over hun seksuele geaardheid wordt beschouwd als "homoseksueel gedrag" onder het beleid en is een basis voor onvrijwillige ontslag.

Dit stond bekend als de wet "Do not Ask, Do not Tell" en werd het beleid van het ministerie van Defensie.

Veranderende tijden voor de samenleving en het leger

In die tijd namen de meeste militaire leiders en jonge soldaten (die gedwongen waren met een kamergenoot in de kazerne te leven) een conservatieve kijk op het toestaan ​​van homoseksuelen om openlijk in het leger te dienen. Maar de houding van de samenleving veranderde de komende twee decennia. Tegen 2010 zagen de meeste junioren dienst (degenen die in de kazerne moeten leven), zagen vandaag niets mis met homoseksualiteit en zouden niet worden lastiggevallen door te dienen met mensen waarvan zij weten dat ze homo zijn.

Intrekking van Do not Ask Do not Tell 2010

In december 2010 hebben het Huis en de Senaat ervoor gestemd om het beleid dat bekendstaat als "niet vragen, niet vertellen" te herroepen en om te keren. President Obama ondertekende het toen in de wet op 22 december 2010. De natie besloot dat homo's tegen 20 september 2011 niet langer bang zouden zijn voor ontslag uit het leger door toe te geven aan hun seksuele voorkeur. Homoseksuelen hebben de vrijheid om openlijk in de strijdkrachten te dienen.

Meer dan 13.000 militairen en vrouwen werden ontslagen omdat ze homo waren terwijl ze niet vroegen, maar het beleid was niet van kracht. De intrekking heeft velen ertoe aangezet om opnieuw te proberen. Veel mannen en vrouwen die hebben gediend kwamen uit de kast in verschillende media. Vele organisaties en groepen die homo- en lesbische militaire leden ondersteunen, zijn opgedoken en hebben zelfs officiële openbare bijeenkomsten met het leger georganiseerd.

Erkenning van homohuwelijken

Naar aanleiding van de uitspraak van het Hooggerechtshof die de wet op de verdediging van het huwelijk in 2013 heeft geschonden, heeft het ministerie van Defensie aangekondigd dat het huwelijks- en gezinsbijslagen voor homohuwelijken zouden worden uitgesteld die hetzelfde zouden zijn als die voor traditionele huwelijken.

Transgender Regeling Vervallen 2016

Een andere grens werd overschreden toen het verbod op service door openlijk transgender personen in het leger werd ingetrokken op 1 juli 2016. Hoewel de president in de huidige regering in 2017 verklaarde dat het zijn doel is om transgender mannen en vrouwen niet te laten dienen in het leger. Het ministerie van Defensie moet zijn beleid ten aanzien van het voorgestelde verbod nog wijzigen.

Met veel controversiële publieke kwesties, heeft het leger door de geschiedenis heen de voorhoede van de samenleving gehad. Van vrouwen die dienen in gevechtsrollen, segregatie en burgerrechten, tot het toelaten van de LGBT-gemeenschap in zijn rangen, is het leger typisch 10-20 jaar voorsprong op de Amerikaanse samenleving op het wegnemen van bepaalde vooroordelen. Het is misschien niet 100% van het moment een perfect systeem, maar de dwarsdoorsnede van de samenleving die het leger in de Verenigde Staten is, is milder en begrijpelijker dan de rest van de wereld met bepaalde controversiële zaken.