The Artist's Way door Julia Cameron Book Review

Toen we het pakten The Artist's Way als een afgestudeerde student zeven jaar geleden, leken we erg op de sceptici die Julia Cameron in haar eerste hoofdstuk beschrijft. Net als zij, ontdekten we dat ondanks haar cynisme haar techniek werkte en ons hielp met het uitpakken van de levenservaringen die leidden tot dat moment van het writer's block en nieuwe gewoonten bouwden om het te overwinnen. Nu, jaren later, opnieuw geblokkeerd, dachten we dat we haar methoden zouden herzien en zouden zien hoe we op hen reageren als een oudere persoon en een meer ervaren schrijver.

Methoden van The Artist's Way

Cameron, een herstellende alcoholist, biedt een 12-stappenplan om lezers door een proces van 'creatief herstel' te helpen. Lezers bestuderen één hoofdstuk per week en reageren vervolgens op vragen als 'Tijdreizen: maak een lijst van drie oude vijanden van je creatieve zelfwaarde…. Je historische monsters zijn de bouwstenen van je belangrijkste negatieve overtuigingen. "De 12 weken durende cursus biedt lezers dagelijkse en wekelijkse opdrachten - ochtendpagina's, artiestendata en oefeningen - die hen helpen creatieve gewoonten te ontwikkelen.

Eén langetermijnervaring met de methoden

Verschillende onderdelen van het boek zijn door de jaren heen bij mij gebleven.Zeven jaar geleden werden we bijvoorbeeld vooral getroffen door de secties over "het vullen van de put." Cameron instrueert de lezers een week vrij te nemen om hen te dwingen de wereld te observeren. We zullen nog regelmatig dagen of weken vrij nemen om onszelf de gelegenheid te geven om rond te kijken, naar de gesprekken van anderen te luisteren of om te communiceren met mensen met wie we normaal gesproken niet praten. Haar 'ochtendpagina's', die verwijzen naar de gewoonte om 's ochtends drie pagina's te schrijven, waren ook bij ons gebleven.

Aan de andere kant was de wekelijkse artiestendatum buiten spel gezet. Als een stijve werkende, leek het gewoon genotzuchtig. Toen we een middag vrijaf namen om naar een kunstmuseum te gaan, konden we het niet laten om te zien hoe goed het voelde om daar te zijn, gewoon ronddwalen in het kijken naar kunst. We begonnen te herinneren aan alle dingen die we vroeger deden om mijn creativiteit te koesteren die we niet meer doen. De volgende dag hebben we getrokken The Artist's Way van de plank. We wilden weten waarom we gestopt waren met het maken van tijd om creatief te zijn en hoe dat verband hield met ons huidige blok.

Indrukken van The Artist's Way Zeven jaar later

Over het algemeen zijn onze percepties van het boek niet veranderd. Als er iets is, zijn we minder geduldig met de toon, die we enigszins verholen vinden, en met de profielen. Als onze kritische geest in de tussenliggende jaren echter scherper is geworden, is ons ego gekrompen. We doken recht in de oefeningen en bijna onmiddellijk merkten we denken: "Dit is goed. Dit gaat weer werken. "Op onze ochtendpagina's begonnen we na te denken over de redenen voor ons blok, waarom we dachten dat creatief zijn genotzuchtig was, wie me dat had verteld en waarom.

We begonnen onszelf opnieuw als creatieve personen te beschouwen - en om te geloven dat we als creatieve personen tijd zouden kunnen besteden aan creatieve activiteiten zonder ons schuldig te voelen.

Het mooie van een programma als Cameron is dat de lezer niet alles, of iets daarvan, hoeft in te kopen om te kunnen werken. Ondanks de ondertitel lijkt het meer op joggen dan op een religie. Of je nu gelooft in joggen of niet, het zal je in vorm brengen als je het elke dag doet. Het is gewoon een feit. Dat is het krachtigste aan The Artist's Way. Het kan een beetje New Age en zelfhulpjargon bevatten, maar het is een praktisch, praktijkgericht programma om je weer creatief te laten werken. Niet voor niets is het boek een klassieker in het genre geworden: het werkt.