Veterinair Patholoog Salaris en Job Outlook

Veterinaire pathologie is een gebied van diergeneeskunde dat ziekten en andere aandoeningen diagnosticeert door onderzoek van dierlijk weefsel en lichaamsvloeistoffen. De mensen die verantwoordelijk zijn voor dit werk worden dierenarts-pathologen genoemd. Ze spelen een belangrijke rol in de diergeneeskunde omdat ze helpen bij het evalueren van monsters die bij dieren zijn verzameld. Door hun bevindingen zijn dierenartsen beter geïnformeerd over de toestand van een dier en kunnen zij vervolgens de beste beslissing nemen voor de verzorging ervan.

Diergeneeskundige pathologen hebben veel geduld nodig, niet alleen vanwege de tijd die nodig is om een ​​diploma te behalen, om klinische oefeningen te doen en uiteindelijk gecertificeerd te worden, maar ook vanwege de aard van het werk - wat onafhankelijk kan worden gedaan. Het vereist ook een sterke persoonlijkheid omdat deze pathologen niet noodzakelijkerwijs te maken hebben met levende dieren - in plaats daarvan kunnen ze dode dieren, weefsels of vloeistoffen behandelen.

Maar voor degenen die graag werken voor de verbetering van dieren, kan het ook een zeer uitdagende en lonende carrière zijn.

Hier is een blik op enkele van de belangrijkste facetten van de rol van een dierenarts-patholoog.

taken

Veterinaire pathologen zijn dierenartsen (DVM's) die gespecialiseerd zijn in de diagnose van dierziekten. Primaire verantwoordelijkheden kunnen bestaan ​​uit het onderzoeken van dierlijke weefsels en vloeistoffen, het uitvoeren van biopsieën of necropsieën, het bepalen van de oorzaak van de ziekte door middel van observatie en laboratoriumanalyse, het gebruik van microscopen en andere gespecialiseerde laboratoriumapparatuur, en het adviseren van dierenartsen in het veld over de ziekten die zij in het monsterweefsel detecteren of vloeistoffen.

Veterinaire pathologen kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van geneesmiddelen en andere diergezondheidsproducten. Ze voeren ook wetenschappelijke onderzoekstudies uit en adviseren overheidsinstanties over de verspreiding en progressie van verschillende dierziekten die van invloed kunnen zijn op de gezondheid van de kudde. Deze pathologen waren verantwoordelijk voor het diagnosticeren van enkele van de bekende ziekten bij grote dierpopulaties die het nieuws troffen, waaronder de Mexicaanse griep (het H1N1-virus) en de vogelgriep (of vogelgriep).

Carrièremogelijkheden

Diegenen die deze loopbaan selecteren, specialiseren zich meestal door te werken in hetzij anatomische veterinaire pathologie of klinische veterinaire pathologie. Anatomische diergeneeskundige pathologen diagnosticeren ziekten op basis van onderzoek van organen, weefsels en lichamen, terwijl klinische veterinaire pathologen ziekten diagnosticeren op basis van laboratoriumanalyse van lichaamsvloeistoffen waaronder urine en bloed.

Verdere specialisatie is mogelijk voor degenen die doctoraatsdiploma's volgen op het gebied van moleculaire biologie, toxicologie en andere pathologiegerelateerde gebieden. Het is heel gebruikelijk dat pathologen kiezen om zich te concentreren op slechts één bepaald type dier. Er is bijvoorbeeld een Amerikaanse vereniging van vogelepathologen.

Diergeneeskundige ziekenhuizen, hogescholen en universiteiten, overheidsinstanties, onderzoekslaboratoria, farmaceutische bedrijven en diagnostische laboratoria, allemaal dierenarts patholoog.

Volgens het American College of Veterinary Pathology (ACVP) werkt 44% van de veterinaire pathologiediplomaten in de particuliere industrie, 33% werkt in de academische wereld en de resterende 33% werkt met overheidsinstanties of andere particuliere werkgevers. Van degenen die in de particuliere industrie werken, is bijna 60% in dienst van farmaceutische bedrijven.

Onderwijs en training

Veterinaire pathologen moeten een graad Doctor in de Diergeneeskunde afronden voordat ze een meerjarige residentie volgen die extra specialistische training biedt.

De weg naar certificering aan boord vereist drie jaar extra training na de basisdiploma van DVM. Degenen die een Ph.D. diploma in het veld moet nog meer training voltooien. Cursussen kunnen immunologie, moleculaire biologie, necropsie en biopsie en hematologie omvatten.

De laatste stap in het proces is het behalen van een streng examen voor certificering van het bord. Krediet voor voortgezet onderwijs moet ook jaarlijks worden voltooid om de certificeringsstatus te behouden.

Het ACVP beheert het certificerende examen voor veterinaire pathologie in de Verenigde Staten. Het ACVP heeft meer dan 2000 leden in 17 landen. De organisatie biedt ook mogelijkheden voor beurzen en onderhoudt een lijst van externe vestigingen die zijn ontworpen om aspirant-veterinaire pathologen te helpen de nodige ervaring op te doen om het veld te betreden. Uitbesteden vanuit de Verenigde Staten zijn verkrijgbaar bij vele topfaciliteiten, waaronder Johns Hopkins, MIT, Purdue University, Texas A & M, Emory University, Wake Forest, het National Institute of Health, het National Fish and Wildlife Forensics Lab, SeaWorld en de Smithsonian National Zoo.

Salaris

Veterinaire pathologen die werkzaam zijn in industriële gebieden (met name in de ontwikkeling van farmaceutische geneesmiddelen) hebben de neiging om een ​​topdollar te verdienen. Volgens de American Veterinary Medical Association is het gemiddelde salaris voor veterinaire pathologen $ 157.000. Degenen met meer dan vijf jaar ervaring na de training kunnen verwachten een mediane salaris te verdienen in het bereik van $ 170.000 tot $ 180.000 of meer.

Carrière Outlook

Het Bureau of Labor Statistics (BLS) scheidt niet de specialiteit van diergeneeskundige pathologie van gegevens voor alle veterinaire carrières, maar het biedt wel een positief perspectief voor degenen die carrière maken in een veterinaire carrière. Volgens het agentschap zou de veterinaire sector tussen 2016 en 2026 een groei van ongeveer 19% moeten zien. Dit komt door een snelle toename in de manier waarop consumenten geld besteden aan diergezondheidszorg en welzijn. Het bureau noemde ook snelle vorderingen in de diergeneeskunde en technologie.

Dit betekent dat er goede vooruitzichten op een baan moeten zijn voor diegenen die toegang kunnen krijgen tot een veterinaire school en die succesvol kunnen afstuderen met een DVM-diploma.

Het beperkte aantal veterinaire pathologiewoningen in combinatie met het rigoureuze karakter van pathologieopleidingsprogramma's en certificeringsexamens van de board moet worden vertaald naar de aanhoudende vraag naar gekwalificeerde professionals in deze gespecialiseerde carrière voor dierengezondheid.