Veterinair voedingsmiddel Carrièreprofiel en Job Outlook

Diergeneeskundige voedingsdeskundigen zijn dierenartsen die aan boord zijn gecertificeerd om de geneeskunde te beoefenen, met de nadruk op het speciale gebied van diervoeding.

Routine taken voor een veterinaire voedingsdeskundige kunnen taken omvatten zoals het evalueren van de lichaamsconditie, het formuleren van diëten voor gezonde dieren, het creëren van speciale diëten om ziekten te voorkomen en beheren, het balanceren van volledige rantsoenen voor dieren die betrokken zijn bij prestaties of productie, het toezicht houden op veterinaire voedingsmonteurs of andere personeelsleden. en het verstrekken van gespecialiseerde raadplegingen op verzoek van algemene dierenartsen.

Jobverantwoordelijkheden voor veterinaire voedingsdeskundigen

Diergeneeskundige voedingsdeskundigen kunnen aanvullende onderwijs- en adviestaken hebben als ze als docent werken op een veterinaire school. Bedrijfsonderzoekers zullen ook bijkomende taken hebben gerelateerd aan productontwikkeling, voedingsanalyse en klinische proeven.

Diergeneeskundige voedingsdeskundigen kunnen ook lezingen geven voor professionele credits voor permanente educatie of voorlichting geven aan leden van het publiek over voedingsonderwerpen.

Carrièremogelijkheden voor veterinaire voedingsdeskundigen

Voeding is een van de specialiteiten waarin dierenartsen gekwalificeerde diplomaten kunnen worden. Veterinaire voedingsdeskundigen kunnen ervoor kiezen zich nog verder te specialiseren door met een bepaalde soort of een specifieke categorie (zoals kleine dieren of grote dieren) te werken.

Diergeneeskundige voedingsdeskundigen kunnen in bedrijfsfuncties werken met diervoeder- of supplementfabrikanten, in de klinische praktijk, in onderzoekslaboratoria of in de academische wereld.

Opvoeding en training van veterinaire voedingsdeskundigen

Veterinaire voedingsdeskundigen moeten eerst worden toegelaten tot een geaccrediteerde veterinaire school om hun diploma van doctor in de diergeneeskunde af te ronden. Na het voltooien van hun DVM en het worden van een erkend beoefenaar, kan een dierenarts beginnen aan de weg naar boordcertificering op het gebied van voeding.

Om in aanmerking te komen voor het examen voor certificering van het bord in de specialiteit Voeding, moet een dierenarts aan alle voorwaarden voldoen. De kandidaat moet ten minste drie jaar training hebben voltooid onder de supervisie van een door het college gecertificeerde voedingsdiplomaat en drie gedetailleerde case study-rapporten voor evaluatie indienen.

De drie jaar opleiding moet bestaan ​​uit minstens een jaar stage of klinische ervaring en nog twee jaar verblijf (bestaande uit een combinatie van onderwijs, onderzoek en klinische praktijk van veterinaire voeding).

Na het behalen van het door het Amerikaanse College of Veterinary Nutrition (ACVN) afgelegde examencertificaat, krijgt een dierenarts de status van diplomaat in de specialiteit voeding.

Diplomaten moeten ook elk jaar credits voor permanente educatie voltooien om hun board-gecertificeerde status te behouden. Deze credits kunnen worden voldaan door deelname aan lezingen of speciale conventies.

Salaris voor veterinaire voedingsdeskundigen

Het Bureau of Labor Statistics (BLS) scheidt geen specifieke salarisgegevens voor de afzonderlijke veterinaire specialiteiten, maar specialisten met een bevoegd certificaat verdienen topsalarissen vanwege hun uitgebreide ervaring en kwalificaties.

Veterinaire voeding is vaak een van de best betaalde specialiteiten, omdat veel diplomaten top salarissen van rechtspersonen, zoals fabrikanten van diervoeders en supplementen, op zich nemen.

Aspirant veterinaire voedingsdeskundigen verdienen een salaris tijdens het voltooien van hun residenties, hoewel deze vergoeding over het algemeen veel minder is dan een dierenarts kan verwachten te verdienen in de klinische praktijk.

Carrière Outlook

Dierenartsen die aan boordcertificering komen, moeten bijzonder goede arbeidsvooruitzichten en een hoog verdienvermogen in hun vakgebied blijven behouden.

Het veeleisende karakter van specialistische trainingsprogramma's en de moeilijkheid van certificeringsexamens van de board zorgen ervoor dat slechts een handvol professionals elk jaar een boardcertificering kunnen behalen. De vraag naar veterinaire voedingsdeskundigen zal alleen maar toenemen door de schaarste aan board-gecertificeerde professionals in deze specifieke veterinaire specialiteit.