Belangrijke verschillen tussen FERS en CSRS

De Amerikaanse overheid onderhoudt twee pensioenstelsels voor haar werknemers: het federale pensioenstelsel voor werknemers en het pensioenstelsel voor de overheid. Pensioenstelsels zijn gebruikelijk op alle niveaus van de overheid. Werknemers, en vaak ook werkgevers, dragen geld bij aan de pensioenfondsen van werknemers en gepensioneerden halen maandelijks inkomen uit het systeem.

Er zijn verschillende significante verschillen tussen deze twee systemen.

CSRS is niet langer een optie

Alle federale werknemers hadden de mogelijkheid om van CSRS naar FERS te converteren toen FERS voor het eerst werd opgericht in 1987.Nu zijn alle federale werknemers automatisch ingeschreven in FERS - ze hebben niet de keuze om CSRS te kiezen.

Dat wil niet zeggen dat Nee federale werknemers hebben CSRS echter. CSRS is nog steeds beschikbaar voor federale werknemers die vóór 1987 in het CSRS-systeem zaten en die ervoor kozen om bij CSRS te blijven in plaats van op dat moment over te schakelen naar FERS. Hun voordelen werden niet beëindigd met de introductie van FERS.

FERS is bedoeld om CSRS volledig te laten slagen wanneer de CSRS-begunstigden uiteindelijk afsterven.

Eén component versus Drie componenten

CSRS werd opgericht op 1 januari 1920 en het is een klassiek pensioenplan dat vergelijkbaar is met het pensioenplan dat in dezelfde periode werd opgesteld door vakbonden en grote bedrijven. Medewerkers dragen een bepaald percentage van hun salaris bij. Wanneer zij met pensioen gaan, ontvangen zij een lijfrente die voldoende is om een ​​levensstandaard te handhaven die vergelijkbaar is met wat zij tijdens hun arbeidsjaren hebben ervaren.

Ervan uitgaande dat de werknemer ten minste 30 jaar in federale dienst heeft, is de CSRS-uitkering over het algemeen voldoende om een ​​comfortabele levensstijl te bieden, zelfs zonder sociale zekerheid of pensioensparen. Het is geïndexeerd voor inflatie.

Een FERS-medewerker heeft een kleiner pensioen, dat niet bedoeld is om zijn pensioen volledig zelfstandig te financieren. Hij krijgt ook een spaarplan en een sociale zekerheid om zijn pensioen naast het pensioenprogramma te financieren.

Het zuinig spaarplan is vergelijkbaar met een 401 (k), dus het is mogelijk dat een FERS-medewerker kort op pensioen kan als het plan niet efficiënt wordt afgehandeld. Maar het hebben van de TSP geeft FERS-werknemers meer controle over en flexibiliteit met hun pensioenplannen. FERS-werknemers gaan doorgaans met twee keer zoveel spaargeld over dat CSRS-werknemers opbouwen, hoewel CSRS-werknemers wel over een superieur pensioen beschikken.

Kosten van levensonderhoud

Oudere werknemers die CSRS hebben gehad, kregen vanaf het begin aanpassingen in de kosten van levensonderhoud. De FERS-aanpassing is strenger en is niet beschikbaar tot de medewerker de 62-jarige leeftijd bereikt. De COLA komt overeen met die van militaire gepensioneerden en ontvangers van de sociale zekerheid.

Invaliditeit voordelen

Het is algemeen aanvaard dat het FERS-plan hier het voordeel heeft, althans voor werknemers die 18 maanden in dienst zijn geweest. De voordelen zijn iets groter en natuurlijk hebben CSRS-werknemers in het algemeen geen recht op een invaliditeitsuitkering wegens sociale zekerheid, omdat ze niet over voldoende socialezekerheidskredieten beschikken.

Overlevingsvoordelen

Overlevenden van CSRS-werknemers hebben recht op een nabestaandenuitkering van 55 procent van de initiële niet-uitgegeven CSRS-uitkering. Het daalt tot 50 procent voor FERS-overlevenden- na een korting van 10 procent. Overlevers van FERS zouden doorgaans ook overlevingsvoordelen uit de sociale zekerheid ontvangen en zouden vermoedelijk ook het resterende saldo in de besparingsplannen voor spaargelden erven.

De omvang van lijfrentebetalingen

Omdat FERS uit drie componenten bestaat, bieden deze componenten elk minder geld. De lijfrente-uitkering voor CSRS-gepensioneerden is bedoeld om hun enige inkomen te zijn, terwijl FERS-gepensioneerden de lijfrente hebben, het besparingsplan voor spaargelden en sociale zekerheidsuitkeringen.

Regels voor het spaarplan

De Amerikaanse overheid draagt ​​een bedrag bij dat gelijk is aan 1 procent van de bijdrage van elke FERS-medewerker aan zijn spaarboek spaarrekening. FERS-werknemers kunnen meer bijdragen en de Amerikaanse overheid zal die bijdragen tot een bepaald percentage afstemmen.

Medewerkers van CSRS kunnen deelnemen aan het spaarplan, maar krijgen geen extra geld van de federale overheid als zij daarvoor kiezen. Die 1 procent helpt de overheid om ervoor te zorgen dat FERS-medewerkers een pensioen bereiken dat vergelijkbaar is met dat van CSRS-medewerkers. Het is onvoorwaardelijk na drie jaar dienst en het sluit niet automatisch bij pensionering, waardoor geld wordt overgemaakt.

Het bedrag overgenomen uit salarissen

CSRS-medewerkers dragen tussen 7 en 9 procent van hun salaris bij aan het systeem en FERS-medewerkers dragen een vergelijkbaar bedrag bij als de sociale zekerheid wordt meegerekend. Federale werknemers die vóór of in 2012 zijn ingehuurd, dragen 8 procent bij, en werknemers die na 2012 zijn ingehuurd, dragen 3,1 procent bij.

Het belastingtarief voor sociale zekerheid, ook wel ouderdoms-, nabestaanden- en invaliditeitsverzekering of OASDI genoemd, is 5,3 procent. FERS-werknemers kunnen meer bijdragen als ze kiezen door het spaarplan te gebruiken.

Vroegste pensioenleeftijd

CSRS-werknemers kunnen al vanaf 55 jaar met pensioen, maar FERS-medewerkers die hun loopbaan begonnen tijdens of na 1970 moeten wachten tot 57 jaar. Oudere FERS-medewerkers kunnen wat eerder met pensioen gaan, afhankelijk van wanneer ze aan hun carrière begonnen zijn.

Het komt neer op

Het is niet langer echt nodig om al deze voor- en nadelen af ​​te wegen nu u niet langer CSRS-voordelen kunt kiezen. Het kan je helpen om je pensioen wat effectiever te plannen, maar als je 30 jaar diensttijd voorbijgaat maar nog niet klaar bent om met pensioen te gaan.