Informatie over SIER-trainingen van het Korps Mariniers

Verhaal van Cpl. Ryan D. Libbert

Opmerking: het Korps Mariniers heeft geen enkele locatie voor SERE Training. De mariniers leiden SERE training op verschillende Marine Corps-installaties over de hele wereld.

CAMP GONSALVES, Okinawa, Japan - In de noordelijke oerwouden van Okinawa is een groep individuen gestrand, zonder de hulp van voedsel, water, onderdak en de basisbehoeften die nodig zijn om te overleven. Ze zijn moe, hongerig en kijken ernaar uit om aan het einde van hun beproeving naar huis te gaan.

Dit klinkt misschien als een aflevering van 'Overlevende' en dat is het in zekere zin ook. Maar in plaats van deelnemers, zijn de deelnemende individuen Amerikaanse mariniers en is er aan het eind geen miljoen-dollar prijs.

Survival, Evasion, Resistance and Escape training (SERE) wordt maandelijks gehouden in het Jungle Warfare Training Centre in Camp Gonsalves.

Volgens Staff Sgt. Clinton J. Thomas, hoofdinstructeur bij JWTC, het doel van de cursus is om mariniers de vaardigheden te leren die ze nodig hebben als ze worden afgescheiden van hun eenheden in een gevechtszone en moeten overleven van het land terwijl ze de vijand ontwijken.

"We concentreren ons meer op de overlevings- en ontduikporties van de cursus dan op weerstand en ontsnapping," zei de Grand Rapids, Michigan, native. "We leren hen genoeg om alleen te overleven in de jungle van Okinawa, als je dat kunt doen, kun je bijna overal overleven."

De 12-daagse cursus is opgesplitst in drie fasen: klassikale instructie, overleving en ontduiking.

Tijdens de eerste drie dagen worden mariniers in een klaslokaal geplaatst waar de instructeurs hen de basis van overleving leren. Ze leren hoe ze voedsel kunnen identificeren en vangen, gereedschap kunnen maken, vuur kunnen maken en onderdak kunnen bouwen.

De overlevingsfase vindt plaats op een strand waar de mariniers hun training hebben gegeven om te gebruiken door vijf dagen alleen te overleven met niets anders dan een mes, een kantine en uniformen voor camouflage-gebruik op hun rug.

De laatste fase van de cursus is vier dagen lang en de mariniers zijn onderverdeeld in teams van vier tot vijf mannen. De teams moeten in beweging blijven door de modderige en verwarde jungle om te voorkomen dat ze worden gevangen door studenten van de man-tracking-cursus.

"We hebben ons eigen krijgsgevangenenkamp gebouwd, waar we de studenten vasthouden als ze gevangen worden genomen", zei Thomas. "Ze worden gedwongen om de POW-uniformen te dragen die we hebben gemaakt en de instructeurs ondervragen en proberen informatie van hen los te peuteren om hun weerstandsniveau te testen." We stellen ze na enkele uren los zodat ze niet de hele periode van ontduiking in het krijgsgevangenenkamp doorbrengen.."

Tijdens hun verblijf in het krijgsgevangenenkamp worden mariniers onderworpen aan dwangarbeid, zoals het graven van loopgraven, het vullen van zandzakken en het zagen van hout. Ze worden ook in een kleine vierkante kubusachtige cel geplaatst waar ze verleid worden door voedsel om informatie op te geven.

Terwijl ze de gevangenneming ontwijken, krijgen de mariniers een vrije uitloop om te bewegen waar ze maar willen binnen de 20.000 hectare grote oefenterreinen van JWTC. Wanneer de avond nadert, krijgen ze de opdracht om een ​​"veilige zone" te vinden waar de ontvoerders niet mogen binnenkomen. Als ze de veilige zone kunnen bereiken, kunnen de studenten vijf tot zes uur slaap per nacht krijgen. Als ze de zone niet vinden, kunnen ze nog steeds worden gevangen en krijgen ze misschien maar een paar uur slaap.

De gemiddelde student verliest 12-15 ponden tijdens het doorlopen van de cursus. Tijdens hun verblijf in het veld moeten ze vertrouwen op de voeding die ze krijgen via natuurlijke voedselbronnen in de jungle, zoals plantenwortels, slangen, insecten en vissen.

Deelnemende studenten leren de kwelling van honger en vermoeidheid doorkomen door gemotiveerd te blijven en te waarderen wat ze doormaken.

"Ik dacht dat het overlevingsdeel erg interessant was," zei Lance Cpl. Daniel L. Pendergast, schutter met 1e bataljon, 25e Marine Regiment nu toegewezen aan 4th Marine Regiment. "Ik ben niet gewend om mijn eigen eten te vangen en mijn eigen onderkomen te vinden of te bouwen." De cursus heeft me laten zien waar mijn grenzen liggen, hoe lang ik kan zonder eten. "Leren hoe om te gaan met dat is het enige moeilijke deel."