Wat is het gezichtspunt van de tweede persoon in fictie?

Second-person-standpunt is een vorm van schrijven waarin het gezichtspunt van een verhalend werk wordt verteld in de stem van de toeschouwer, die jij, de lezer, bent. De tekst zou bijvoorbeeld luiden: "Je bent die ochtend naar school geweest."

Het gezichtspunt van de tweede persoon wordt zelden gebruikt in fictie vanwege zijn moeilijkheidsgraad. Het is moeilijk om een ​​reeks personages en een verhaal te ontwikkelen waarin de tweede persoon geschikt is. Bovendien is het niet eenvoudig om een ​​verhaal van een tweede persoon in een langer stuk te schrijven, in tegenstelling tot een kort werkstuk, zoals een essay van één pagina. Het is veel gemakkelijker om een ​​fictief personage te ontwikkelen en het verhaal te vertellen door hun ogen en ervaringen.

Ondanks de moeilijkheid zijn er enkele voorbeelden van werken die verteld worden in het perspectief van de tweede persoon. Tom Robbins '' Half In slaap in Frog Pyjama '' is een voorbeeld van een roman verteld in een tweede persoon. Veel van de verhalen in het boek "Self-Help" van Lorrie Moore zijn ook geschreven in de persoon van de tweede persoon.

Onderscheid maken tussen andere apparaten

Verwar second-persoonsperspectief niet met een schrijver die alleen de lezer aanspreekt. Veel belangrijke auteurs, waaronder klassieke schrijvers zoals Charles Dickens en Jane Austen, spreken feitelijk rechtstreeks tot de lezer die hun commentaar op de plot of personages uitdrukt. Hedendaagse schrijvers van blogs en non-fictie zullen ook "jij" (de lezer) aanspreken bij het aanbieden van advies of inzichten.

Een ander punt van verwarring is het onderscheid tussen een tweede persoon en een derde persoon. Wanneer een schrijver een vraag aan de lezer richt, schrijft de schrijver vanuit het gezichtspunt van de derde persoon. Bijvoorbeeld: "Geniet u net zo veel van stoofvlees als ik?" Het is een vraag die wordt gepresenteerd door een vertederde liefdesverteller van de derde persoon. Aan de andere kant: "Je houdt van stoofvlees, dus je bent van plan het vanavond klaar te maken", is een voorbeeld van het gebruik van het gezichtspunt van de tweede persoon.

Waarom zou een auteur het gezichtspunt van de tweede persoon kiezen?

Het is een legitieme vraag. De meeste mensen schrijven van nature in first-person of third-person omdat het heel veel moeite en intentie kost om in de tweede persoon te schrijven. Over het algemeen schrijven mensen in de tweede persoon omdat:

• Ze willen de lezer onderdompelen in de ervaring van het feitelijk "zijn" van de hoofdrolspeler
• Ze willen de lezer betrekken bij een uiterst rijke zintuiglijke ervaring die het best kan worden bereikt door de lezer te dwingen zichzelf voor te stellen als onderdeel van de ervaring
• Ze willen een bijzonder overtuigende of interessante passage schrijven die het meest effectief is wanneer ze in de tweede persoon wordt geschreven
• Ze willen hun schrijfvaardigheid testen door een nieuwe en andere schrijfstijl te gebruiken

Hoewel er zeker niets mis is met het experimenteren met elke vorm van schrijven, vereist het schrijven van een tweede persoon heel wat oefening en finesse. Wees niet verbaasd als je eerste inspanningen eindigen met lezers die in de war of gefrustreerd raken. Alleen door je techniek te verfijnen, word je een volleerd schrijver in deze moeilijke vorm.