Meer informatie over episodische romans in fictie

Een episodische roman is een verhaal dat bestaat uit losjes verbonden incidenten, elk min of meer op zichzelf staand, vaak verbonden door een centraal personage of personages. Het is een manier om een ​​plot te construeren. Typisch, karakters veranderen erg weinig in de loop van een episodische roman, hoewel een relatief eenvoudig verhaal zich kan ontvouwen.

Om een ​​gevoel voor een episodische roman te krijgen, moet je denken aan de televisieseries uit de jaren zestig en zeventig. De personages en verhaallijnen kunnen zorgvuldig worden gemaakt of alleen worden geschetst; het onderwerp kan donker of humoristisch zijn; de "boodschap" van de show kan niet bestaan ​​of vrij diep zijn.

Maar wat er ook gebeurde in een bepaalde aflevering, het karakter, zijn of haar motivaties en de relaties tussen de personages zouden weinig of helemaal niet veranderen. Zelfs als personages elke week nieuwe mensen en plaatsen tegenkomen, heeft geen enkele aflevering een significante invloed op de hoofdrolspeler.

De geschiedenis van de episodische roman

De allereerste episodische roman (en misschien wel de allereerste roman ooit geschreven) was Lazarillo de Tormes, gepubliceerd in 1554. Lazarillo is niet alleen de eerste episodische roman, het is ook de eerste "picaresque" roman. Picareske romans vertellen het verhaal, vaak van de eerste persoon, van een laaggeboren persoon of "schurk" die van plaats naar plaats afdrijft en van avontuur tot avontuur.

Lazarillo was een inspiratie voor Miguel de Cervantes, die in 1605 de episodische, schelmenroman schreef. Vanaf dat moment werd het genre veel populairder. Enkele beroemde auteurs van episodische romans - waarvan de meeste ook als picaresque kunnen worden beschouwd - zijn:

• Jonathan Swift
• Charles Dickens
• Henry Fielding
• Mark Twain
• Jack Kerouac
• JRR Tolkien (het prototype voor honderden soortgelijke episodische fantasyromans en series)

Kortom, de episodische roman is een diepgewortelde entiteit geworden in de wereld van fictie schrijven. Misschien niet verrassend, de beroemdste episodische romans zijn geschreven door mannen, en de meeste hebben mannelijke protagonisten. Dit is voor een deel een uitkomst van de realiteit dat het altijd gemakkelijker is geweest voor jongens en mannen om avontuurlijke avonturiers te zijn.

Hoe episodische romans worden gestructureerd

Het is relatief eenvoudig om een ​​episodische roman te plannen.Je begint met een personage dat, om welke reden dan ook, wordt gelanceerd in een situatie waarin reizen en een reeks avonturen met verschillende groepen personages en uitdagingen betrokken zijn. Uiteindelijk vindt de protagonist geluk (of op zijn minst een bevredigend resultaat).

• De zestienjarige Joe rent weg van een huis waar hij is beland en merkt dat hij van werk naar werk afdwaalt, soms vriendelijkheid vindt en soms misbruik ervaart. Uiteindelijk wordt hij verliefd en gaat hij trouwen.
• Een jonge centaur wordt verteld dat zijn wereld aan het afbrokkelen is en dat hij de enige is die het kan redden. Hij krijgt een amulet en een kaart en gaat op pad om de betovering te vinden die zijn wereld beschermt. Onderweg ontmoet hij … uiteindelijk vindt hij …
• Een man van middelbare leeftijd verliest zijn vrouw, verlaat zijn baan en gaat op zoek naar zijn ware zelf. Onderweg ontmoet hij … uiteindelijk vindt hij …

Hoewel dit type structuur voldoende is om een ​​episodische roman te schetsen, volstaat het niet om een ​​bevredigend stel tekens, situaties, spanningen en resultaten te creëren. Naast deze basiselementen moet u:

• Maak een volledig afgeronde hoofdrolspeler en, naar alle waarschijnlijkheid, ten minste een paar extra volledig geconcipieerde personages waarmee je protagonist kan communiceren.
• Bedenk spanningen die niet alleen je karakter motiveren maar ook je lezer trekken. Iedereen weet dat je personage uiteindelijk zijn planeet, zijn ziel, enz. Zal redden - dus zijn interne spanningen net zo belangrijk als de algemene richting van de plot.
• Bedenk een zinvolle uitkomst. Je verhaal kan beginnen met de vraag "Zal Charlie de Centaur de wereld redden?" Maar omdat je lezers het antwoord kennen voordat ze beginnen te lezen (natuurlijk zal hij dat wel doen!), Zul je aan het einde van het verhaal dieper moeten nadenken over wat er met Charlie en zijn wereld gebeurt.