Hoe u metaforen correct gebruikt en clichés vermijdt

Correct gebruikte metaforen zijn effectieve fictie-schrijfhulpmiddelen. Ze zijn een manier om taal te variëren en proza ​​op te vrolijken. Ook, zoals steno, kunnen ze onmiddellijk een afbeelding of een betekenis overbrengen, met weinig woorden. Natuurlijk, zoals de meeste literaire apparaten, bombarderen metaforen wanneer ze verkeerd worden gebruikt, verwarren ze de lezer of vestigen ze de aandacht op het gebrek aan vaardigheden van de schrijver. De twee meest voorkomende vallen om op te letten bij het gebruik van metaforen zijn het cliché en de gemengde metafoor.

clichés

Uitdrukkingen als 'de rust voor de storm', 'Moeder Natuur' of 'hij is een rat', zijn al zo vaak gebruikt dat ze nu als clichés worden beschouwd. Tenzij ze belangrijk zijn voor de toon van je werk, is het meestal beter om clichés te vermijden. Als je de meer originele taal niet kunt verzinnen, is het vaak beter om af te zien van de metafoor en te kiezen voor een duidelijke beschrijving.

Gemengde metaforen

Een ander veel voorkomend probleem met betrekking tot metaforen is de neiging om ze te mixen of te overwerken, meestal van onvoorzichtig denken of overdenken. Het resultaat brengt twee beelden bij elkaar die eenvoudigweg niet bij elkaar passen. In "Voorbeelden van metaforen" geef ik het voorbeeld "Ons toetsenbord zal je geestesoog leren om op gehoor te spelen." Hier heeft de spreker twee metaforen gemengd, wat tot onzin heeft geleid. Een "geestesoog" kan niets spelen, en zeker niet "op het gehoor".

In Regels voor schrijvers, Diana Hacker geeft het voorbeeld: "Terwijl ik de zoutvlakten van Utah in zijn nieuwe Corvette oversteeg, vloog mijn vader onder volle kracht door." Ze legt uit dat "vloog" een vliegtuig suggereert terwijl "vol hoofd van stoom" een trein suggereert. Een kleine gedachte en een kleine bewerking resulteren in een duidelijkere, meer voldoening gevende zin: "Terwijl ik de zoutvlakten van Utah in zijn nieuwe Corvette oversteeg, vloog mijn vader met een hoge snelheid."

Het boek Engels eenvoudig gemaakt geeft een bijzonder warrig voorbeeld. Let op je eigen reactie terwijl je probeert deze paragraaf te lezen:

Het tijdperk van het atoom heeft de mens veranderd, maar de transfiguratie is van spiritualiteit naar materialisme, precies het omgekeerde van de raad van de oude profeten. Tegenwoordig stroomt de mens vooruit in zijn gemoedsstemming, maar zijn ziel is verwikkeld in een afgrond van valse verlangens. Door het atoom te splitsen, heeft de mens zijn eigen wezen gespleten en is de eenheid van zijn moleculaire geheel verloren gegaan.

Het is moeilijk om er doorheen te komen, nietwaar? Zoals de auteurs uitleggen:

De schrijver begint met een interessant beeld - transfiguratie - maar verliest het kort daarna in een niet-verwante figuur over a gemoedsstemming. Bovendien krijgt hij zijn metaforen in de war als hij een ziel krijgt verstrikt in een afgrond. Uiteindelijk keert hij terug naar het atoom, maar het oorspronkelijke beeld van transfiguratie is nu volledig verdwenen en de lezer wentelt zich in de duistere diepten van moleculair geheel.

Merk op hoe veel gemakkelijker het is om je te concentreren op deze selectie:

Het atoomtijdperk heeft de geestelijke ontwikkeling van de mens tot staan ​​gebracht. Intellectueel is hij vooruitgegaan, maar zijn idealen en zijn waarden hebben stil gestaan. Als het morele wezen van de mens achteruitgaat, kan atoomsplitsing een illusoire vooruitgang zijn.

Als je ooit twijfelt of je een metafoor al dan niet hebt uitgetrokken, is het beter om het helemaal te negeren. Op oneigenlijke wijze gebruikt, wordt u uiteindelijk dwaas en leidt uw lezer af. Vergeet niet dat uw overkoepelende doel is om te communiceren. Soms betekent dit dat je je ego opzij zet ten gunste van eenvoudig spreken.