One-Syllable Word Writing Exercise Examples

01 Herfst schreef:

In een stad aan de rand van een bos stond een kleine jongen voor een winkel. In de winkel moesten ze gratis traktaties uitdelen, waar hij veel behoefte aan had.

Zodra hij er een had, at hij het in haast.

Mag ik alsjeblieft nog een meer? vroeg de kleine jongen toen hij klaar was.

Nee, zei een meisje.

Maar ik ben niet vol, zei de jongen met een droeve stem.

Ze fronste en gaf haar met een knik van haar hoofd ok. De kleine jongen, vervuld met vreugde en met een lach, stak zijn hand uit.

02 Steve schreef:

We moeten onze geest niet verliezen als we in stijl uitgaan. Kijk niet terug op verandering, zie geen verlies, droom met ogen wijd open. Om dat te bereiken wat het hoogste is, moet je vallen, laat het niet jij of ik zijn, en laat ons opstaan ​​en groeien om boven dit alles uit te stijgen. Kom naar de Zen, blijf kalm en duw het kwade opzij, kom rechtstreeks door tot in de kern en wees in vrede, blijf in vrede en wees de ware. Zoek jezelf, verlies jezelf niet en weet dat, nu dat je bent gevonden, je verloren was, zelfs als je het niet wist.

Ik dacht dat ik dit een kans zou geven. Het was leuk, je moet dingen anders formuleren en het vervormt om te klinken als poëzie, maar toch interessant. Ik hoop hier regelmatig te zijn, omdat ik weer wil schrijven en hopelijk eens wat werken wil publiceren.

03 SisterSue Schreef:

"Lieve God," schreef ze, "ik ben mijn hele leven goed geweest, ik leefde op een manier die ik dacht dat je zou willen." Of het nu man of beest is, ik behandel alles met liefde, maar ik vraag, is het leven hoe het zou moeten zijn ? En, "ging ze verder," Waarom ben je vertrokken? " Ze wachtte even op de volgende woorden. "Heb je mij verlaten?" vroeg ze in haar hoofd, "of heb ik je verlaten?" Ze gooide het briefje en de pen naar de harde vloer en huilde. "Wie heeft wie verlaten? Heb ik een ziel? Is dit leven alles wat er is?"

Ze was bang voor de waarheid die ze kende.

04 Josiah Gabriel Fuentes Schreef:

De man toonde veel zorg en liefde voor degenen die dicht bij hem stonden. Hoewel hij de hele wereld vasthield, bewaarde hij niets als de zijne. Wat hij had, gaf hij aan iedereen en hij gaf alles wat hij had. Het leven, hield hij niet liefste. Zijn angst was niet voor dingen die vervagen, niet in dood of pijn, maar voor de liefde van zijn vader kreunde en kreunde hij in zijn hart. Verlaat mij niet! Hoewel hij wist dat de leegte niet tevergeefs was, want de grote liefde had voor alles wat hij zou winnen. Het hoofd verhief zich hoog in de lucht, met een zucht van adem, hij huilde en huilde: Waarom heb je me verlaten? Waar ben je heen gegaan?

05 Jude schreef:

Toen de zon zo laag ophing, kon de dag niet goed zijn. Ze schrikken terug wanneer het hun ogen treft, wensen schaduw en koele zwarte nacht.

"Heb je het gehoord?" zei in lage tonen. Een vreemde echo, door de uren dat de zon hoog ophing. Het leven van alledag blijft hetzelfde, maar het geluid is veranderd.

De zon staat al drie dagen niet onder.

Droog land vraagt ​​met een raspende snik, "waarom?"

De beesten en vogels zien het niet, maar je kunt gewoon een beetje ademen. Warmte.

Haar wil is voorbij. in het eerste donker sindsdien, brak de hemel een zee van regen uit. We dansen, we zingen, we prijzen haar genade.

Ik heb slechts een paar woorden gezegd en kan die alleen niet vinden. Ik ben niet zeker of het coherent is: het is echt beperkend om slechts één lettergreep te gebruiken. Ik had geen idee!

06 John Reed Schreef:

John verliet school en ging naar zee. Hij had een goede vriend die hem leerde knopen en dergelijke te knopen. Zijn eerste reis was naar Caen in Frankrijk en hij dronk wat wijn in een bar en zong een liedje dat leuk was. Op de terugweg naar de boot viel hij van de stoeprand en brak zijn pols. Het deed veel pijn toen de verpleegster het in een spalk stopte. Een man bracht hem terug naar de boot, waar zijn baas hem zei nooit wijn te drinken in Frankrijk, omdat hij dacht dat het rot was!

07 Marcus Hidalgo schreef:

De jongen zat op het dok en huilde.

Hij huilde om het verlies van liefde. Een traan in zijn hart, zo groot dat het te veel leek om te verdragen.

Hij keek op naar de vis in het meer en wenste bij hen te zijn. Om een ​​paar dagen vrij te zijn, is alles waar hij om vroeg. Niet nadenken over het leven dat hij moet trotseren. Hij zou niet teruggaan naar het huis. Niet terug naar het huis waar hij haar kende. Waar haar botten zouden liggen. Niet terug naar het huis waar zijn moeder was gestorven.

08 Matt Wellheuser Schreef:

De oranje vleermuis vloog door de deur.

"Hé, Josh, vang dat ding, het is zeldzaam!"

Swish! "Begrepen!"

"Dit zal het cap."

"Niet alleen de jouwe, maar ook de mijne!"

"We zullen rijk zijn!"

"Eerdere dromen, schat."

Ze verlieten de kamer, arm in arm, voor een helder, breed leven van roem.

09 Janalma schreef:

Hij was twee weken uit de gevangenis geweest toen hij het kleine meisje van haar tuin nam. Hij sneed haar haar om er uit te zien als een jongen. Ze werd de volgende dag aangetroffen bij een wasstraat. Ze was niet gewond, ze was in orde. Ze ging naar huis met haar moeder en vader en alles was vreugde. God hoorde alle smeekbeden voor haar.

De politie ontdekte dat hij een dief was en had een man doodgeschoten en nam toen het meisje. Toen de politie hem inhaalde, legde hij een pistool op zijn hoofd en 'BAM'. Dood.

Dit is een hele uitdaging, maar het is leuk om het te proberen. Dit is mijn poging van vijftig woorden. Het is verbazingwekkend hoeveel woorden we gebruiken met verschillende lettergrepen als we praten of schrijven.

10 Texsond schreef:

De laatste keer dat ik hem zag, was hij mijn held. Nu was hij gewoon een man. Hij was nog steeds mijn vader, maar niet mijn vriend. Zijn macht over mij was weg. Ik zocht zijn gunst niet en dat feit zorgde ervoor dat ieder van ons op zijn hoede was voor de ander. De oude regels en woorden werkten niet, op mijn manier of op geen enkele manier. Nu zocht hij mij op en het was te laat voor mij om naar huis terug te komen op zijn manier. Het pad van mijn leven gaat over mijn weg en over mijn weg naar vrede met hem.

11 Parrot schreef:

Ze had het gisteravond gepakt. Het was perfect. Maar in een flits was het weg naar wie weet waar. Het had moeten worden aangepakt toen ze er toen aan dacht. Maar nu zal het moeten wachten, omdat het er gewoon niet is. Waar is het gebleven, die flits in de nacht? Naar een donkere ruimte in haar hersenen, naar een schone lei in haar gedachten, of naar de leegte in haar ziel? Ze weet niet waar ze heen gaan of hoe ze terug te roepen, deze gedachten die in en uit haar hoofd vliegen.