Child Protective Services Caseworker Carrièreprofiel

Over de hele wereld worden kinderen dagelijks misbruikt en verwaarloosd. Elke keer dat dit gebeurt, is het tragisch, maar gelukkig zijn er mannen en vrouwen die hun loopbaan aan kinderbescherming wijden. Degenen aan de frontlinie zijn kinderbeschermers. Ze onderzoeken beschuldigingen van kindermishandeling en verwaarlozing en werken met families om de kans te verkleinen dat misbruikte en verwaarloosde kinderen opnieuw het slachtoffer worden.

Dit is nobel werk, maar mensen neigen er snel op te branden. Het loon is relatief laag en de klus is moeilijk. Degenen die langer dan een jaar of twee blijven, maken er vaak een carrière van omdat ze gezonde manieren vinden om om te gaan met de verergeringen en teleurstellingen die inherent zijn aan beschermende diensten.

Het selectieproces

In de VS bepaalt de staatswet hoe kinderbeschermingsdiensten worden opgezet. Hiervoor zijn twee primaire methoden. Eén manier is dat de deelstaatregering één programma over de gehele staat uitvoert. De andere is voor de staat om de verantwoordelijkheid voor kinderbescherming te delegeren aan provincies, terwijl de deelstaatoverheid een toezichthoudende rol behoudt. In beide schema's is het wervingsproces vergelijkbaar. Het grootste verschil is of personeel voor kinderbeschermingsdiensten voor de staat of voor een graafschap werkt.

Bureaus voor kinderwelzijn volgen over het algemeen het normale arbeidsproces van de overheid met enkele extra stappen. Veel instanties beheren persoonlijkheidstests voor sollicitanten met het doel een personeelsbestand aan te houden dat blijft. Diensten voor kinderbescherming hebben over het algemeen een zeer hoge omzet. Bureaus voeren ook achtergrondcontroles uit tegen hun eigen systemen om te zorgen dat mensen die ze willen huren, geen misbruik hebben gemaakt of een kind hebben verwaarloosd. Dit is een aanvulling op criminele achtergrondcontroles.

Caseworkers worden ingehuurd en worden begeleid door supervisors voor kinderbeschermingsdiensten. In grotere rechtsgebieden hebben supervisors mogelijk een verminderde rol in het wervingsproces. Gezien de hoge omzet in beveiligingsdiensten, zouden managers een buitensporige hoeveelheid tijd in dienst nemen zodat ze andere managementtaken zoals het raadplegen van cases, het ontwikkelen van personeel en het balanceren van workloads niet effectief konden uitvoeren. Supervisors hebben vaak vacatures in hun units. In veel rechtsgebieden wordt voortdurend geadverteerd door medewerkers.

Het onderwijs en de ervaring die je nodig hebt

De meeste kinderbeschermingsbureaus vereisen dat nieuw ingehuurde kinderbeschermingswerkers een bachelordiploma behalen. Voorkeursdisciplines zijn sociaal werk, psychologie, sociologie, counseling en strafrecht. Kandidaten met andere diploma's kunnen worden aangenomen, maar uiteraard hebben kandidaten met voorkeurgraden een voordeel ten opzichte van degenen die dat niet doen.

Veel kinderbeschermers worden direct na hun studie aangenomen. Studenten die van plan zijn om een ​​loopbaan in het kinderwelzijn te volgen, voltooien meestal stages in het kader van een bachelor in sociaal werk. Mensen komen ook later in hun leven naar kinderopvang carrières. Degenen met ervaring in wetshandhaving, zoals politieagenten en rechercheurs, komen naar het welzijn van kinderen om te ontsnappen aan het omgaan met criminelen terwijl ze toch hun onderzoeksvaardigheden oefenen.

Ongeacht het aantal jaren relevante opleiding en ervaring, werkgevers bieden een uitgebreide training aan nieuwe medewerkers. Nieuwe medewerkers verwerven kennis over onderwerpen op het gebied van kindontwikkeling en gezinsdynamiek. Ze verwerven ook vaardigheden op het gebied van interviewen, verzamelen van bewijsmateriaal, analyse van bewijsmateriaal en dienstverlening. Trainingsprogramma's bevatten vaak functies voor taakschaduwen en mentoring. Nieuwe medewerkers leren ook om te navigeren in case management-systemen waarbij caseworkers hun zaakgerelateerde acties documenteren.

Wat je gaat doen

Kinderbeschermers onderzoeken aanklachten van misbruik en verwaarlozing van kinderen door hen die wettelijk verantwoordelijk zijn om voor hen te zorgen. Als een medewerker eenmaal weet wat er is gebeurd met betrekking tot vermeend misbruik of verwaarlozing in een bepaald geval, kan de medewerker de familie van diensten voorzien om de huidige situatie te verhelpen en verdere mishandeling te voorkomen. Hulpverleners voor kinderbescherming hebben onderzoeks- en sociale vaardigheden nodig om succesvol te zijn in hun werk.

Hoewel elk geval anders is, vervullen caseworkers bepaalde taken voor vrijwel elk onderzoek. Het eerste dat caseworkers doen, is de gerapporteerde informatie over een aantijging van misbruik en verwaarlozing herzien. Deze informatie is slechts één kant van een verhaal dat een veelvoud aan facetten kan hebben. Caseworkers gebruiken deze informatie om een ​​eerste plan te ontwikkelen om de beschuldiging te onderzoeken. Het plan kan in de loop van het onderzoek veranderen, maar een medewerker moet ergens beginnen.

Caseworkers praten met veel mensen in de loop van een onderzoek. Eén geval kan interviews met een of meer van de volgende zaken omvatten: kinderen, ouders, grootouders, tantes, ooms, opvoeders, geestelijken, medisch personeel en psychologen. Dit is zeker geen uitputtende lijst, maar wel de meest voorkomende mensen die mogelijk kennis hebben over een vermeend incident van misbruik of verwaarlozing. Naast het verzamelen van getuigenis verzamelen ook caseworkers documentaire informatie zoals medische rapporten, arrestatiebestanden, gerechtelijke documenten en bankgegevens.

Na te hebben vastgesteld of er sprake is van misbruik of verwaarlozing, plannen en coördineren hulpverleners diensten om de situatie van een gezin te helpen. Terwijl caseworkers soms kinderen uit hun huis moeten verwijderen, geven ze er de voorkeur aan dit niet te doen. In plaats daarvan streven ze alle andere opties na om families bij elkaar te houden en op weg naar een einde aan de betrokkenheid van kinderen bij de bescherming van hun leven.

Een ding dat caseworkers snel leren, is het volgen van hun omgeving. Hoewel kindermishandeling en verwaarlozing voorkomen in gezinnen van alle inkomensbelasting-haken, reizen maatschappelijk werkers vaak door ruige buurten en gaan ze naar huizen die onveilig opgeslagen vuurwapens, drugsactiviteit, bendeactiviteit en agressieve dieren hebben opgeslagen. Het beste wapen van Caseworkers tegen persoonlijk letsel is intuïtie. Ze weten wanneer de haren op de achterkant van hun nek opstaan, het is tijd om een ​​kalme en snelle uitgang te maken.

Caseworkers wordt gevraagd om te getuigen in gerechtelijke procedures. Wanneer gevallen van kinderbeschermingszaken resulteren in gerechtelijke of familierechtelijke zaken, worden caseworkers opgeroepen om te getuigen over hun betrokkenheid bij de families. Ze worden gesteld met vragen over de feiten van de zaken en worden gevraagd hun mening te geven over hoe een rechter in een bepaald geval zou moeten beslissen.

Mensen worden vaak opgebrand door het werk van kinderbeschermingsdiensten omdat ze er in gaan denken dat ze de wereld gaan veranderen. Na een paar jaar dezelfde families terug te zien komen in het systeem voor kinderwelzijn en nieuwe gezinnen met dezelfde problemen te zien, kunnen caseworkers het gevoel hebben dat ze geen verschil maken. Wat caseworkers in stand houdt als ze neerslachtig worden, is dat ze de wereld misschien niet veranderen, maar de werelden van de gezinnen die ze dienen veranderen. Caseworkers moeten hun hart ophalen in de kleine overwinningen omdat de groten er maar heel weinig tussen kunnen komen.

Wat je zult verdienen

Mensen gaan niet in deze richting voor het geld. Een paar rechtsgebieden betalen hoge aanvangssalarissen, maar de meeste beginnen nieuwe caseworkers bij salarissen tussen $ 30.000 en $ 35.000. Kinderbeschermingsdiensten hebben vaak carrièreladderprogramma's die periodieke loonsverhogingen bieden. Om meer dan $ 45.000 of zo te verdienen, moeten caseworkers promoveren tot toezichthoudende of zeer gespecialiseerde rollen.