Luchtmedaille in de strijdkrachten van de Verenigde Staten

01 Fysieke beschrijving van de luchtpenning

De Air Medal is een bronzen windroos van 1 11/16 inch diameter. Een adelaar die twee bliksemschichten in zijn klauwen vasthoudt, wordt geladen in een neerwaartse aanvalsvlucht. Het wordt vastgehouden aan de ophangring aan de bovenkant door een fleur-de-lis. Op de achterkant van de medaille is er een ruimte beschikbaar voor de naam van de ontvanger die moet worden gegraveerd. De punten van de windroos zijn gemodelleerd.

02 Air Medal-lint

Het lint van de Air Medal is 1 3/8 inch breed en heeft vijf strepen. De eerste streep is 1/8 inch ultramarijnblauw, de tweede is 1/4 inch goudoranje, het midden is 5/8 inch ultramarijnblauw, de vierde 1/4 inch goudoranje en de laatste is 1/8 inch ultramarijn blauw.

03 Vereiste criteria om de Air Medal te krijgen

Om de medaille te krijgen, moet de ontvanger een duidelijke bijdrage hebben geleverd aan de operationele landbestrijdingsmissie of aan de missie van het vliegtuig tijdens de vlucht.

Degenen in aanvalsonderdelen van eenheden die zich bezighouden met luchtlandaanvallen tegen een gewapende vijand en degenen die direct betrokken zijn bij bevelvoering door de lucht en het uitvoeren van gevechtsoperaties behoren tot degenen die kunnen worden overwogen.

De mate van heroïek, verdienstelijke prestatie of prijzenswaardige service zal echter bepalen wie de Air Medal zal krijgen. Het wordt niet toegekend aan iemand die luchtvervoer alleen gebruikt om van plaats naar plaats te reizen, zelfs binnen een gevechtszone.

04 Achtergrond van de Air Medal Award

Op 9 maart 1942 schreef de minister van Oorlog een brief aan de directeur van het Bureau van Begroting, waarin een uitvoerend bevel werd voorgesteld om de Air Medal te winnen voor het uitreiken aan een persoon die, terwijl hij in enige hoedanigheid van het Amerikaanse leger diende, hijzelf onderscheidt zich door verdienstelijke prestaties tijdens een luchtvlucht.

Er werd opgemerkt dat "het Distinguished Flying Cross alleen beschikbaar is voor heldendom of buitengewone prestatie terwijl je deelneemt aan luchtvluchten … Het is wenselijk om het Distinguished Flying Cross niet te beknotten door het te belonen voor prestatie die niet grenst aan het heldhaftige Het is echter belangrijk om personeel te belonen voor verdienstelijke service."

Op 11 mei 1942 machtigde President Roosevelt de Air Medal bij Executive Order 9158 en vestigde de prijs voor "elke persoon die, na in welke functie dan ook in het leger, de marine, het marinekorps of de kustwacht van de Verenigde Staten na september 8, 1939, onderscheidt zich of heeft zichzelf onderscheiden door verdienstelijke prestatie tijdens deelname aan een luchtvlucht. " Dit werd later gewijzigd om "in elke hoedanigheid in of met het leger" op te nemen.

Op 31 december 1942 werd de blauwdruk van kunstenaar Walker Hancock voor het ontwerp van de medaille goedgekeurd door de minister van Oorlog.

Bij het begin van de toekenning van de Air Medal, werden eikenblaadjes gebruikt om vorige medaille-onderscheidingen te tonen. In september 1968 werd de procedure gewijzigd om het gebruik van nummers te eisen om eerdere onderscheidingen te tonen, omdat al snel duidelijk werd dat met zoveel prijzen die werden uitgereikt, de eikenblaadjes niet op het lint pasten.

In tijden van vrede kan de Air Medal worden toegekend, maar de goedkeuringsinstantie voor een prijs op dit moment wordt niet gegeven aan veldcommandanten.