De Basic Broker Uitbetalingsraster Template

Hoewel effectenmakelaars en vermogensbeheerders al lang de term "broker" hebben geschrapt ten gunste van "financieel adviseur" of iets dergelijks voor hun verkoopsteam, is de uitdrukking "uitbetalingsschema voor tussenpersonen" nog steeds algemeen gebruikt. Kortom, wat het grid wordt genoemd, is de belangrijkste driver voor het betalen van financiële adviseurs, vooral in het traditionele scenario van betaling door commissies.

Betalen kan een zeer complexe berekening zijn, met een verscheidenheid aan factoren die bijdragen aan het uiteindelijke bedrag. Een van de meest voorkomende variabelen bij het typische compensatieplan zijn:

• Totale productiekredieten (pc's) of verdiende commissies
• Soorten verkochte producten
• Asset verzamelen

Wall Street-bedrijven hebben hun uitbetalingsgrids traditioneel als bedrijfsgeheimen behandeld.

Hoe het net werkt

Het uitbetalingsrooster van de financieel adviseur bij het typische makelaarskantoor biedt een dubbele stimulans om meer productiekredieten (pc's) of commissies te verdienen. Niet alleen het verdienen van meer productiekredieten vertaalt zich in hogere financiële adviseursbetalingen, maar ook in een hoger algemeen uitbetalingspercentage. Hier is een zeer vereenvoudigd voorbeeld, gerangschikt op productiekrediet breekpunten:

• Minder dan 100.000 pc's: 20% uitbetaling
• Ten minste 100.000 en minder dan 250.000 pc's: 25% uitbetaling
• Ten minste 250.000 en minder dan 500.000 pc's: een uitbetaling van 30%
• Ten minste 500.000 en minder dan 1.000.000 pc's: 35% uitbetaling
• 1.000.000 pc's en hoger: 40% uitbetaling

Nu, om dit voorbeeld uitbetalingsrooster toe te passen op een paar verschillende niveaus van productie:

• Bij 300.000 pc's, betaal = $ 90.000,00 (300.000 x.30)
• Bij 499.999 pc's, betaal = $ 149.999,70 (499.999 x.30)
• Bij 500.000 pc's, betaal = $ 175.000,00 (500.000 x.35)

Dat laatste voorbeeld illustreert het belangrijkste kenmerk van het uitbetalingsrooster, zoals het traditioneel op Wall Street werd toegepast. Door de financieel adviseur naar het volgende niveau van het netwerk te verplaatsen, leidde een extra productiekrediet (pc) tot een verbluffend bedrag van $ 25.000,30 aan bijkomend loon. Hierin schuilt een bijzonder krachtig voorbeeld van die dubbele stimulans om de productie zoals hierboven vermeld te verhogen.

Typen producten verkocht

Sommige bedrijven hebben uitgebreide uitzonderingen op het netwerk, waarbij de verkoop van bepaalde soorten producten speciale uitbetalingspercentages oplevert. Een bedrijf kan bijvoorbeeld speciale prikkels geven om interne beleggingsfondsen te verkopen, aandelen nieuwe uitgiften die het onderschrijft, of effecten waarvan het overtollige voorraad heeft die het graag wil verminderen voor risicobeheerdoeleinden. Deze uitzonderingen en bonussen kunnen permanent of tijdelijk zijn. Tijdelijke verkoopbonussen worden traditioneel 'smaak van de maand'-promoties genoemd.

Het concept van het aanbieden van speciale verkoopprikkels voor bepaalde producten, vooral interne producten, is in toenemende mate in brand geraakt omdat ze de belangen van de financieel adviseur op gespannen voet kunnen stellen met die van zijn of haar klanten. Dientengevolge hebben sommige bedrijven dergelijke speciale prikkels afgeschaft en hun "open architectuur" -benadering overgenomen, waardoor de financieel adviseur ongestoord blijft bij het zoeken naar de beste investeringsvehikels voor de klant.

Oproepen voor effectenfirma's en financiële adviseurs om te worden onderworpen aan de strengere fiduciaire norm, in tegenstelling tot de lossere geschiktheidsnorm die traditioneel hen heeft gebonden, hebben vaak praktijken als 'smaak van de maand'-promoties aangehaald als bewijs dat extreme hervormingen nodig zijn.

Asset Gathering

Zelfs wanneer financieel adviseurs betalen wordt gedreven door transacties en productiekredieten of commissies, in plaats van door een op activa gebaseerde vergoeding, vullen de meeste bedrijven het uitbetalingsrooster toch aan met stimuleringsgeld voor het verzamelen van activa. De strategische noodzaak is om zoveel mogelijk van de totale financiële activa van een klant in bewaring te nemen bij het bedrijf, waarbij het bedrijf de inkomsten die het van die klant kan verdienen, maximaal moet benutten. Zie onze bespreking van het rendement op klantvermogen of omzetsnelheid.

Asset-gathering-awards zijn meestal gebaseerd op de netto toename van jaar tot jaar in de totale activa in de klantaccounts van een financieel adviseur. Sommige bedrijven kunnen het aantal activa verzamelen om alleen de netto-inleg van nieuwe fondsen en effecten weer te geven aan klantrekeningen, waardoor de impact van schommelingen in waarde wordt weggenomen.