MFA-vereisten, toelating en programma's

In de meeste studiegebieden hebben studenten de mogelijkheid om zich in te schrijven voor een master- of doctoraatsprogramma om hun opleiding voort te zetten. Studenten die geïnteresseerd zijn in de creatieve kunsten kunnen overwegen om een Master of Fine Arts (MFA).

Een MFA is een twee- of driejarig programma in filmmaken, creatief schrijven, beeldende kunst, fotografie, grafisch ontwerp, dans, theater en andere podiumkunsten. Het is een programma voor toegepaste kunsten voor studenten die professioneel werkende kunstenaars willen worden. De overgrote meerderheid van MFA-cursussen zijn prestatiegericht in plaats van gelijke delen liberale en uitvoerende kunsten.

De Master of Fine Arts moet niet worden verward met de Master of Arts. Een MFA is eenants System en geconcentreerd op een bepaald studiegebied. MA-programma's zijn van nature iets meer liberaal op kunst gebaseerd en omvatten een wetenschappelijke studie van het onderwerp.

In de Verenigde Staten wordt een MFA erkend als een terminale graad, wat betekent dat het de hoogste graad is die beschikbaar is in een studiegebied. Het is ook de minimumkwalificatie om een ​​voltijdse professor te worden aan een universiteit of universiteit in MFA-gerelateerde disciplines.

MFA-vereisten

Master of Fine Arts-graden worden aangeboden aan instellingen over de hele wereld, en elk heeft zijn eigen specifieke set van eisen. De meeste MFA-programma's vereisen een bachelordiploma om toegelaten te worden, maar veel instellingen vereisen niet dat de bachelorgraad dezelfde major is als het MFA-studiegebied. In tegenstelling tot andere afgestudeerde programma's vereisen MFA-programma's niet altijd de GRE.

De toelating tot een MFA-programma hangt grotendeels af van de kwaliteit van de portefeuille van de aanvrager. Een niet-gegradueerde student die is hoofdvak in de kunsten zal een portfolio samenstellen tijdens het werken in de richting van een bachelor's degree. Portfolio-inhoud varieert afhankelijk van het studiegebied. Een student die bijvoorbeeld een MFA wil volgen in creatief schrijven, zal een portfolio met schrijfvoorbeelden presenteren. Een student die een MFA in dans wil nastreven, voltooit echter een performance-auditie.

Lage residentie versus hoge residentie

Er zijn twee verschillende soorten MFA-programma's: lage residentie en hoge residentie. Een laag ingezetenschapsprogramma omvat meestal afstandsonderwijs en korte, persoonlijke residenties op de campus die gedurende een weekend of een paar keer per semester worden gehouden. Het online-onderdeel van lage residency-programma's wijst echter niet op een mindere opleiding. Lage residentieprogramma's worden steeds populairder vanwege hun flexibiliteit. Een high residency-programma, ook wel een volledig ingezetenschap of on-campus programma genoemd, wordt volledig op de campus gehouden.

De intensiteit van dit type programma vereist veel meer commitment.

Er zijn een aantal factoren waarmee rekening moet worden gehouden bij het kiezen tussen een programma voor lage ingezetenschap en een hoge verblijfsvergunning. Als je al een decennium niet naar school gaat en een carrière en gezin hebt, kun je waarschijnlijk niet naar een geheel nieuwe stad gaan en daar naar toe gaan om 100 procent van je tijd te besteden aan een programma op de campus. Een programma met een lage verblijfsvergunning is misschien iets voor u. Maar een 22-jarige student die rechtstreeks van undergrad naar een MFA-programma gaat, heeft aanzienlijk meer vrijheid om deel te nemen aan een intens programma op de campus.

Voors en tegens van lage Residency-programma's

Voors van lage Residency-programma's

• Flexibele schema's ontworpen voor studenten met een baan, gezinnen en andere verplichtingen naast het naar school gaan.
• Geworteld in afstandsonderwijs en online leren; face-to-face workshops op de campus worden bij gelegenheid gehouden.
• De toelating is over het algemeen niet zo concurrerend als op de campusprogramma's; minder toelatingseisen.
• Minder intens vanwege de zeldzaamheid van face-to-face lessen.
• MFA-diploma toegekend na voltooiing van het programma.

Nadelen van lage Residency-programma's

• Collegegeld is duur en wordt gefinancierd met eigen middelen.
• Zeer weinig tot geen praktijkgerichte ervaring als docent.
• Vaak niet zo hoog aangeschreven als het bijwonen van een full-time, op de campus programma.

De top 5 low residency-programma's voor een MFA, volgens Atlantic magazine zijn:

• Antioch University
• Bennington College
• Pacific University
• Vermont College
• Warren Wilson College

Voors en tegens van High Residency-programma's

Voordelen van High Residency-programma's

• Meestal volledig gefinancierd; stipendia aangeboden voor afgestudeerde assistenten; studenten kunnen subsidies aanvragen.
• Studenten hebben de mogelijkheid om hun werk te laten publiceren.
• Leservaring is vaak een sleutelcomponent.
• Zeer hoog aangeschreven.
• Hoogleraren en klasgenoten zijn enorm toegankelijk.
• MFA-diploma toegekend na voltooiing van het programma.

Nadelen van High Residency-programma's

• Verhuizing naar een nieuwe stad is niet altijd een optie voor sommige studenten.
• De intensiteit van het programma staat studenten misschien niet toe om parttime te werken.
• Toelating is uitdagender, met name voor studenten die zich rechtstreeks uit undergrad inschrijven.

Het is belangrijk om te weten dat zowel MFA-programma's met een lage als een hoge residency uw vaardigheden verbeteren, ongeacht welke u kiest. Hoe dan ook, je profiteert. Als je echter geïnteresseerd bent om uiteindelijk les te geven, zou je je misschien kunnen inschrijven voor een programma met een hoge verblijfsvergunning dat je onderwijservaring zal geven en je openstelt voor een geheel nieuwe banenmarkt.