Alles over Carrière en geschiedenis van INTERPOL

In een perfecte wereld, wanneer en als een misdadiger een misdaad begaat, zou hij gemakkelijk binnen de grenzen van het rechtsgebied blijven waar het misdrijf werd gepleegd. Dan weer in een perfecte wereld, om te beginnen zou er geen misdaad zijn.

Helaas voor ons is onze wereld niet perfect en, alsof het probleem van de misdaad niet moeilijk genoeg is, hebben wetshandhavingsinstanties vaak te maken met jurisdictieproblemen en administratieve rompslomp bij het onderzoeken van misdaden en het arresteren van criminelen. Al meer dan 100 jaar helpt de internationale organisatie die nu bekend staat als INTERPOL, lokale en nationale politieautoriteiten overal ter wereld tegen criminaliteit.

Korte geschiedenis van INTERPOL

INTERPOL werd voor het eerst geconceptualiseerd in 1914 toen rechtshandhaving en vertegenwoordigers van de rechtsstelsels uit 24 landen elkaar ontmoetten in Monaco op het eerste Internationale Criminal Police Congress. Uit dat congres kwamen 12 wensen voor de toekomst van samenwerking op het gebied van wetshandhaving over de hele wereld. Die 12 wensen sprak de wens uit voor:

• Verbeterde directe, officiële contacten tussen politiediensten uit verschillende landen.
• Het gebruik van post-, telefoon- en telegramdiensten kosteloos voor politiediensten om arrestaties te vergemakkelijken.
• Het gebruik van een enkele uniforme taal (toen Frans, in de hoop dat Esperanto wijdverspreid zou worden) om de internationale communicatie te vergemakkelijken.
• Die training in forensische wetenschap wordt aangeboden aan studenten recht en rechtshandhaving.
• De toename van het aantal wetshandhavings- en politieacademies in landen.

• Het opzetten van een identificatiesysteem om te helpen bij het identificeren van internationale criminelen.
• De oprichting van een internationaal comité van identificatiedeskundigen om het identificatiesysteem te implementeren.
• De oprichting van een gecentraliseerde archiefrepository.
• De studie en vaststelling van een modelleveringsverdrag om te helpen bij het waarborgen van gerechtigheid voor criminelen.
• De directe en onmiddellijke overdracht van uitleveringsverzoeken.
• Die voorlopige arrestaties zijn mogelijk na kennisgeving door het verzoekende land aan het land waar een voortvluchtige is ondergebracht.

• Dat landen samenwerken om ervoor te zorgen dat wanneer een misdadiger in twee verschillende landen wordt aangeklaagd, voortvluchtigen snel worden uitgeleverd nadat een beslissing in het eerste land is genomen.

De organisatie die nu bekend staat als INTERPOL, werd officieel opgericht als de International Criminal Police Commission in 1923 en was gevestigd in Wenen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog viel de ICPC onder de NAZI-controle en stopten de meeste lidstaten met deelname, waardoor de organisatie feitelijk werd beëindigd. Aan het einde van de oorlog werd het agentschap herbouwd en verplaatst naar Parijs, waar het nog steeds bestaat. In 1949 werd INTERPOL officieel erkend door de Verenigde Naties als een niet-gouvernementele entiteit.

Doel van INTERPOL

INERPOL is geen onderzoeksinstantie, maar een ondersteunende organisatie met als doel hulp te bieden bij het onderzoeken van misdaden en arrestaties van criminelen over de hele wereld. De organisatie heeft een beveiligd communicatiesysteem opgezet om internationale samenwerking te versnellen en toegang te bieden tot internationale criminele databanken zoals het NCIC van de Verenigde Staten. De organisatie biedt ook deskundigen op het gebied van forensische wetenschap, politietrainingen en misdaadanalisten een internationaal ondersteuningssysteem voor misdaadbestrijders.

Werken voor INTERPOL

De kern van de INTERPOL-missie is politiële samenwerking. Daartoe maakt INTERPOL gebruik van een "detacheringsprogramma" waarbij vertegenwoordigers van lidstaten worden gedetacheerd of in bruikleen worden gegeven aan INTERPOL voor een specifieke periode of rondleiding. Elk individueel land benoemt zijn vertegenwoordigers van het nationale centrale bureau van INTERPOL.

In de Verenigde Staten wordt INTERPOL-Washington gehost door het Amerikaanse ministerie van Justitie en maakt afspraken van zijn verschillende partneragentschappen, waaronder de NCIS, de FBI, de New York Police Department, de National Sheriff's Association en vele andere staats-, lokale en federale instanties. wetshandhavingsinstanties. Om voor INTERPOL te werken, moet je eerst voor een partnerbureau werken en een verzoek indienen via je commandostructuur.

Voordelen van INTERPOL

Het bestaan ​​van INTERPOL heeft de relaties en efficiëntie van wetshandhaving over de hele wereld sinds het begin verbeterd. De samenwerking is zo succesvol gebleken dat zelfs functionarissen van landen zonder diplomatieke relaties via INTERPOL-kanalen kunnen samenwerken om criminaliteit op te lossen en criminelen te vangen.