Het leven als een privé-detective

Het domein van privé-onderzoeken (privé 'oog' of kortweg P.I.) heeft onze fascinatie lang geduurd. Via radioshows, mysterie- en thrillerromans, film en televisie zijn we geïntrigeerd en aangetrokken door de heldendaden van onder meer Thomas Magnum, Sam Spade en, natuurlijk, Sherlock Holmes.

Het is dan ook niet meer dan normaal dat mensen die geneigd zijn om een ​​baan te vinden in strafrecht en criminologie geïnteresseerd zijn in het nastreven van een carrière als een real-life privé-bril. Gelukkig voor hen, rapporteert het Federal Bureau of Labor Statistics (BLS) van de Amerikaanse regering dat het veld van privé-onderzoeken naar verwachting tegen het jaar 2020 met 21 procent zal groeien, een sneller dan gemiddeld groeipercentage vergeleken met andere carrières.

De unieke taak van een privé-detective

Het echte leven P. I. Michael Miller heeft enorm veel succes met het bouwen van zijn eigen onderzoeksbureau, MILLERGROUP Intelligence genaamd. Zijn bedrijf is gespecialiseerd in risicobeoordeling, achtergrondonderzoek, beveiliging en due diligence-onderzoeken.

Veel van het meest recente succes van MILLERGROUP is echter voortgekomen uit de groeiende wereld van reality-televisie, en meneer Miller besteedt de laatste tijd veel tijd aan het uitvoeren van achtergrondonderzoek en risicobeoordeling van potentiële deelnemers aan reality-shows.

Miller heeft een bachelorgraad in strafrecht van de California State University, Sacramento, en de Sheriff's Academy in Los Angeles County. Hij is eigenaar van zijn eigen bedrijf sinds 1995 en heeft meer dan 20 jaar in de strafrechtsector gewerkt, als reserve-plaatsvervanger en fraude-onderzoeker voor de stad New York. Hij was meer dan gelukkig om over zijn carrière te vertellen en enkele van zijn adviezen en ervaringen met mij te delen:

Interview met een echte privé-detective

De balans: Met 20 jaar ervaring in privéonderzoeken, heb je een vrij uitgebreide achtergrond en een cv. Maar wat was het dat je in het begin interesseerde in strafrecht en criminologie?

Michael Miller: Ik was waarschijnlijk 8 of 9 jaar oud, kijkend naar PI-shows zoals Mannix op televisie, en ik wist vrijwel zeker dat ik mijn roeping had gevonden. Naarmate de jaren verstreken, zien steeds meer PI-televisieshows dat Magnum PI, Barnaby Jones, Remington Steele, en Moonlighting, evenals politieshows zoals Baretta, Starsky & Hutch, Adam-12, Sleepnet, Kojak, columbo, en McCloud bleef mijn interesse piekeren, ik wist dat ik moest eindigen in dit intrigerende en opwindende veld. Ik wist gewoon niet dat ik het op een dag zou realiseren.

TB: Hoe, als u al denkt dat uw graad in het strafrecht u in uw carrière heeft geholpen? Heeft het je voorbereid op de banen die je sindsdien hebt gehad?

MM: Ik wilde naar de universiteit gaan, voornamelijk om een ​​hbo-opleiding te volgen. Ik wist dat overal waar ik belandde, het me zou helpen om daar te komen. Hoewel mijn puntengemiddelde niet zo belangrijk voor me was als alleen maar afstuderen, deed ik het uiteindelijk beter dan ik had verwacht simpelweg omdat ik zo geboeid was door mijn studierichting (strafrecht). Veel van mijn professoren hadden een achtergrond in wetshandhaving (van politie tot FBI) ​​en zorgden voor geweldige verhalen om me wakker te houden in de klas. Mijn Bachelor of Science diploma in strafrecht heeft zeker geholpen mijn toekomst veilig te stellen op het gebied van onderzoek.

Buiten de universiteit, voordat het internet was uitgevonden, had ik geen idee hoe ik een privédetective moest worden. Ik nam een ​​baan bij de stad New York als een welzijnsfraudeurigator.

TB: U hebt enige tijd als fraude-onderzoeker gewerkt voor de stad New York. Waarom besloot je om privé-onderzoeken uit te proberen?

MM: … werken voor een grote bureaucratie, het wordt vaak afgekeurd als je te hard werkt, ook bekend als het schommelen van de boot. Doe gewoon het vereiste minimum tot u met pensioen gaat en ontvang dan uw pensioen. Dat was niet voor mij. Ik was jong, gemotiveerd en enthousiast om zaken op te lossen. Mijn vleugels zouden niet taps toelopen en als privé-detective zou de lucht mijn limiet worden. Succes was helemaal aan mij; niet langer gebaseerd op jaarlijkse evaluaties door een supervisor. Aan het einde van mijn eerste jaar ontmoette ik een privé-detective die betrokken was bij een van mijn zaken.

Arthur Schultheiss, een geweldige man waar ik voor altijd dankbaar voor zal zijn, bood me een baan als surveillant-onderzoeker aan, waaronder een gloednieuwe bedrijfswagen (een onopvallende houtskoolgrijze Chevy sedan), een bedrijfscreditcard en visitekaartjes. Ik had de hemel gevonden. Toen ik 24 was, was ik goed op weg naar mijn droombaan. Toen ik 27 was, werd ik een PI met licentie in Californië. De meeste PI's waren gepensioneerde wetshandhavingsvrienden en veel ouder dan ik. Mijn leeftijd en gebrek aan ervaring gaven me eigenlijk een voorsprong. Voor grotere bedrijven, zoals het risicobeoordelingsbedrijf voor cliënten van risicokwaliteit en risicobeheer, waar ik begin mijn dertiger werkte, was ik "kneedbaar". In 1995 op 32-jarige leeftijd opende ik mijn eigen bedrijf.

Ik heb nooit spijt gehad van die beslissing. Misschien zijn er meer spannende carrières zoals het zijn van een professionele atleet of een filmster, maar een spion zijn is mijn paradijs. Mentors zoals Arthur Schultheiss en later, Gavin de Becker, werden mijn sleutel tot een Hollywood-einde.

TB: Heeft jouw ervaring in de politieacademie en als reserveofficier je geholpen als privédetective?

MM: Ja. Bij de politieacademie draait alles om teamwork, integriteit, eer en discipline. Het is een eye-opening, vertrouwenwekkende ervaring die deze voormalige rekruut nooit zal vergeten. Soms gruwelijk, toch elk "sir ja meneer" -moment waard. De academie heeft zeker geholpen in mijn onderzoekscarrière, alles van het managen van beveiligingsagenten op de rode loper bij Golden Globe Award-shows, het achterhalen en arresteren van een huurmoordenaar, het onderscheppen van een beroemdheidstalker die aankomt bij LAX. De politieacademie heeft mij het geloof en de overtuiging bijgebracht om de klus te klaren.

TB: Hoe verschilt werken als privé-detective van werken als onderzoeker bij een wetshandhavingsinstantie? Wat zijn enkele interessante dingen over werken als privé-detective?

MM: Als privé-detective is het potentieel onbeperkt. We hebben niet dezelfde beperkingen en beperkingen voor overheidsmedewerkers. We maken onze eigen uren en tot op zekere hoogte een architect van ons eigen lot. In de privésector hebben we duidelijk niet dezelfde baanzekerheid en voordelen / voordelen, maar ik heb altijd de voorkeur gegeven aan de vrijheid en het vermogen om mijn eigen einde te schrijven. Met risico komt het potentieel voor een grote beloning.

TB: Hoe is het domein van privé-onderzoeken veranderd in je loopbaan?

MM: Het internet!! Toen ik eind jaren 80 in dit bedrijf begon, bestond internet niet. Vroeger gingen we naar gerechtsgebouwen om door records te zoeken, om bestanden op te halen, zowel op microfiche als handmatig zwoegend door oude A-Z-catalogi. Als we een zaak buiten de stad hadden, zouden we onderzoekers in die gebieden inhuren en ze hetzelfde laten doen. Het internet heeft de zaken enorm vereenvoudigd. Het nadeel, zij het zeer klein, is dat iemand de informatie op het web handmatig moet invoeren, dus er is ruimte voor fouten. Sommige PI's gaan nog steeds naar gerechtsgebouwen om hun online zoekopdrachten dubbel te controleren.

We hebben toegang tot DMV, kredietbureaus, county gerechtsgebouwen, federale rechtbanken en zoveel meer tegenwoordig door slechts een paar toetsaanslagen in te voeren. Sociale media en Google hebben ook de manier veranderd waarop we onderzoeken uitvoeren. Mensen maken het ons gemakkelijker door zoveel persoonlijke informatie te plaatsen, en vaak zonder enige privacybeperkingen.Als je dit leest, maak je dingen privé! Laat de wereld niet binnen; slechts een paar mensen die je echt kent en vertrouwt. Gavin de Becker vertelde me in zijn wijze dat als je de tandpasta uit de tube laat komen, het veel moeilijker is om hem terug te krijgen.

TB: Uw bedrijf behandelt achtergrondonderzoek en risicobeoordelingen voor de entertainmentindustrie, met name voor reality-tv-programma's. Zie je dit als een groeiende trend voor privé-detectives? Hoe ben je in deze niche terechtgekomen?

MM: De screening van reality-tv-aanvragers werd meer dan 10 jaar geleden een groeiende trend. Ik kreeg een telefoontje van een producent in 2000 wanneer Grote broer naar de VS zou komen, en CBS wilde dat ze de deelnemers van de show zouden bekijken. Zijn oproep kwam direct nadat een show uitgezonden rond die tijd werd genoemd Wie wil trouwen een multi-miljonair? Dankzij fouten gemaakt door de miljonairshow, is de trend echt begonnen. Ze deden zeer vluchtige achtergrondcontroles op hun show en, zoals ik me herinner, was hun "multi-miljonair" minus de "multi, wij" en had hij andere problemen, zoals het hebben van een straatverbod dat tegen hem werd aangespannen wegens huiselijk geweld.

Het volstaat; zeggen dat we sindsdien met duizenden duizenden achtergrondonderzoeken hebben uitgevoerd op deelnemers aan realiteitsprogramma's voor verschillende televisienetwerken.

TB: Waarom zijn achtergrondonderzoeken belangrijk voor entertainmentbedrijven?

MM: In aanvulling op mijn vorige antwoord, willen de netwerken hun aansprakelijkheid zo veel mogelijk beperken. Hoe meer ze weten over een aanvrager voordat de show wordt uitgezonden, hoe beter ze in staat zijn om iets afwijkends te behandelen dat naar boven komt.

TB: Wat vind je het leukste aan je baan en waarom blijf je het doen?

MM: Surveillance is waarschijnlijk mijn favoriete onderdeel van het werk. Mensen een gemoedsrust bezorgen, is een ander hoogtepunt. Dit kan komen van het retourneren van gestolen goederen of bepalen of een partner een affaire heeft. Ik ben ook erg dol op het delegeren van werk aan mijn personeel.

TB: Wat is er nodig om als privédetective succesvol te zijn?

MM: Hier zijn enkele geweldige en relevante woorden die in je opkomen, in willekeurige volgorde: geduld, professionaliteit, standvastigheid, verlangen, doorzettingsvermogen, ambitie, passie en motivatie.

TB: Hoeveel moet je gemiddelde onderzoeker verwachten te verdienen, en hoeveel verdienen ze als ze een goede reputatie krijgen?

MM: Dit is een lastige vraag. De meeste PI's zijn gepensioneerde rechtshandhavingsinstanties met levenslange pensioenen en ziekteverzekeringen, en velen van hen doen dit op parttime basis. Dan heb je de PI's zoals ik die dit hun carrière hebben gemaakt. We hebben geen pensioenplannen of andere fondsen die later binnenkomen, dus we moeten het beste uit deze carrièrekeuze halen. Als iemand zijn of haar PI-licentie haalt en alleen voor andere PI's werkt, kunnen ze verwachten ongeveer $ 35 tot $ 45 per uur te verdienen. Net als advocaten, variëren onze tarieven sterk. Sommige PI's factureren klanten $ 50 per uur terwijl anderen $ 350 per uur factureren.

Ik zou liever niet te specifiek worden. Een gerenommeerde PI kan echter ruim $ 100k per jaar verdienen. Veel hangt af van de omvang van hun werk, het type klanten, de grootte van hun personeel, enz.

TB: Welk advies heb je voor iemand die probeert te beslissen of ze als privé-detective willen werken of voor iemand die net begint in het veld?

MM: Ik ben er vrij zeker van dat als iemand probeert om al dan niet op dit gebied in te stappen, ze een beter idee hebben na het lezen van dit alles. Bij mij wist ik het als een kind. Elk televisieprogramma dat ik zag, versterkte deze gevoelens. Ik moest er gewoon achter komen hoe ik het kon waarmaken. Om te beginnen, raad ik aan brieven naar privé-detectives te sturen en uw interesse kenbaar te maken. Snail-mailen van een brief heeft de voorkeur boven een e-mail, hoewel een e-mail en / of telefoongesprek een goede manier is om een ​​e-mail te sturen. Doe alles wat nodig is om op hun loonlijst te komen.

Alleen als werknemer kun je later je eigen PI-licentie halen. Vereisten variëren in alle staten. Ik geloof echter dat je in Californië 3 jaar ervaring (werken voor een PI met licentie) nodig hebt. U kunt detectivewerk voor wetshandhaving vervangen voor enkele van de vereiste uren. Een universitair diploma, associate of bachelor, komt ook in aanmerking in de richting van uw vereiste uren. Alle informatie is beschikbaar op internet. Er zijn veel gerenommeerde PI-bedrijven die er zijn. Doe je huiswerk. Controleer de licentiebureaus, evenals de records van de staatssecretaris, die beide vaak eventuele klachten tegen een bedrijf zullen vermelden.

TB: Als u nog iets anders heeft dat u wilt toevoegen, aarzel dan niet om het te delen.

MM: Ik hou van wat ik doe, 25 jaar na het betreden van dit veld in New York, en 21 jaar nadat ik mijn eigen PI-licentie kreeg in Californië. Ik vind het nog steeds leuk om mensen te ontmoeten en ze te horen zeggen: "Wow, ik heb nog nooit een privé-detective ontmoet." Als je er een passie voor hebt zoals ik deed en nog steeds doe, ga ervoor. Het maakt een goede tv-show, maar het maakt een nog betere levensechte carrière.

Loopbanen van privé-detectives kunnen u uw passie laten volgen

Een van de belangrijkste dingen die een werkzoekende kan doen, is zijn huiswerk doen en een weloverwogen beslissing nemen om het soort baan te vinden dat hij wil, op basis van zijn sterke punten, talenten en interesses.

Voor Michael Miller van MILLERGROUP wist hij wat hij wilde doen en liet het gebeuren. Er is geen reden waarom je hetzelfde niet kunt doen. Of het nu gaat om het opbouwen van een opwindende carrière als privé-detective of om een ​​leidende forensisch wetenschapper te worden, met toewijding, hard werken en doorzettingsvermogen, je kunt echt je perfecte criminologische carrière vinden.