Het gebruik van Napalm als een wapen in gevechten

Een ontvlambare vloeistof die wordt gebruikt in oorlogsvoering, wordt sinds de Tweede Wereldoorlog door het Amerikaanse leger gebruikt. De VS was het eerste land dat napalm gebruikte in oorlogsvoering en is een van de weinigen die het nog steeds gebruiken tegen vijandige doelen.

Napalm dankt zijn naam aan twee van de belangrijkste chemische stoffen in zijn samenstelling: nafteenzuur en palmitinezuur. Het kleeft aan de huid en resulteert in catastrofale brandwonden voor zijn slachtoffers, vooral wanneer het in brand vliegt.

Het gebruik van napalm tegen burgerdoelen werd in 1980 verboden door het Verdrag van de Verenigde Naties inzake bepaalde conventionele wapens, maar de VS blijft het gebruiken als een wapen tegen militaire doelen

Geschiedenis en achtergrond

Harvard University chemicus Louis Fieser ontwikkelde napalm in 1942. Het werd voor het eerst gebruikt door de VS tegen Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog om gebouwen te verbranden en als een antipersoneelwapen (wat betekent dat het werd gebruikt op mensen). De VS bleven napalm gebruiken tijdens de oorlogen in Korea en Vietnam, tot een verwoestend effect.

De beroemde foto uit de oorlog in Vietnam "Napalm Girl" toont een groep schreeuwende kinderen die vluchten voor een napalm-aanval waarbij velen van hen ernstige brandwonden leden. Hoewel anders gemaakt dan in het verleden, wordt napalm nog steeds gebruikt door het Amerikaanse leger in gevechtsoperaties.

Nieuwe compositie geïntroduceerd

Moderne napalm staat bekend als "Napalm B." Het is duidelijk anders dan de napalm die werd gebruikt in Vietnam en de Tweede Wereldoorlog. Napalm B is gemaakt van verschillende chemicaliën dan de napalm uit het verleden. Ondanks de verschillende kenmerken wordt napalm B echter vaak door militairen aangeduid als napalm.

Napalm B bestaat meestal uit plastic polystyreen en koolwaterstofbenzeen. Deze verbindingen vormen samen geleerde benzine, die bij ontsteking uiterst brandbaar en heet is. Napalm B is veel gemakkelijker te controleren en te beheren bij ontsteking dan voorgaande vormen van napalm, die zo ontvlambaar was dat het vaak in brand vloog toen soldaten sigaretten in de buurt rookten.

Napalm B wordt soms "Super Napalm" genoemd omdat het veel langer brandt dan oudere versies van de agent. Het kan zo lang branden als 10 minuten, terwijl oudere versies van napalm vaak minder dan 30 seconden worden gebrand.

Napalm als een brandwapen

Napalm B staat bekend als een brandwapen omdat dit brand, explosies en ernstige brandwonden kan veroorzaken. Het kan ook leiden tot verstikking bij mensen die dicht bij het detonatiepunt zijn, evenals winden die 70 mijl per uur hebben bereikt. Napalm is uniek omdat het vaak aan de huid van mensen kleeft en moeilijk te verwijderen is, zelfs wanneer het brandt.

Napalm B wordt meestal gebruikt om vijandige posities te vernietigen, zoals bunkers, foxholes, loopgraven en schuilplaatsen. Eén ontlading van Napalm B van een laag militair vliegtuig kan een gebied van 2.500 vierkante meter vernietigen. En ondanks het verbod op het gebruik ervan tegen burgers, verbiedt het internationale recht niet het gebruik van napalm tegen militaire doelen.