Marine Zwem Test Kwalificaties

Iedereen die de Amerikaanse marine binnenkomt, moet slagen voor een Marine Third Class-zwemtest. De eerste test wordt uitgevoerd in basistraining (opstartkamp) voor personeel dat zich heeft aangemeld, en als onderdeel van officiele training voor training (OCS, Academy, ROTC) voor officiers. Marine personeel in bepaalde ratings (banen) moet in staat zijn om de eisen voor een tweedeklaszwemtest te halen.

De marine biedt een remediërende zwemtraining aan degenen die niet gewend zijn om te zwemmen, maar dit gebeurt vaak tijdens elke "vrije" tijd die de rekruut of student kan hebben. Van hem of haar wordt nog steeds verwacht dat hij de basis van de zwemevaluatie doorstaat om zich bij de marine te voegen.

Derde klasse zwemproef

Een derde klassezwemtest is een bepaling of een persoon kan blijven drijven en overleven zonder het gebruik van een persoonlijk drijfmiddel (PFD) in open water, lang genoeg om gered te worden in een situatie waarbij mensen overboord staan. De kwalificatie van de derde klaszwemmer is de minimum instapvereiste voor alle medewerkers van de Amerikaanse marine.

Deze test bestaat uit twee modules. Module één heeft drie afzonderlijke evenementen, een diepe watersprong, een 50-yard-duik (met behulp van een slag) en een 5 minuten durende vlotter. Zwemmers die met succes module één passeren, kunnen doorgaan naar module twee.

Kleding gebruiken als flotatie-apparaat

Module twee bestaat uit een shirt en broek inflatie. Een kleine luchtbel achterlaten in het shirt of de broek opblazen, test het vermogen van de zwemmer om niet alleen een geïmproviseerd drijflichaam uit zijn of haar kleding te maken, maar ook om de opgeblazen kleding te gebruiken om drijvend te blijven.

Er zijn scenario's waarbij het verwijderen van kleding geen goed idee is, bijvoorbeeld als de zwemmer moet blijven drijven in erg koud water of in water waar hij of zij wordt blootgesteld aan intense zon. Het verwijderen van de kleding in de vorige situatie kan leiden tot hypothermie en kan in de laatste situatie resulteren in zonnebrand.

Er zijn verschillende manieren waarop de Marine aanbeveelt om kleding op te blazen om te gebruiken als drijflichamen, die de zwemmer zou moeten leren voorafgaand aan de test. Voor de doeleinden van de test is het voldoende om een ​​luchtbel in het shirt te laten ontstaan.

Tweede klasse zwem test

Een tweede klasse zwemtest is een test om te bepalen of een persoon kan blijven drijven en overleven zonder het gebruik van een persoonlijk drijflichaam voor onbepaalde tijd. De kwalificatie van de tweede klas zwemmer wordt gebruikt als instapniveau voor kleine botenexploitanten, marine-bemanningen en reddingszwemmers.

De tweedeklaszwemtest bestaat uit een diep watersprong, 100-yard zwemduik en toont 25 yards elk van de kruipslag, schoolslag, zijstroming en elementaire rugslag. Onmiddellijk na het voltooien van het zwemmen, zonder het water te verlaten, zullen studenten 5 minuten zweven (naar beneden) en overstappen naar een achterste vlotter voordat ze het water verlaten.

Eerste klas zwemproef

De eerste klassezwemtest is vereist voor bepaalde maritieme taken, bijvoorbeeld om gecertificeerd zweminstructeur te worden.

Om te slagen voor de eerste klaszwemtest, moeten kandidaten eerst een Red Cross- of YMCA-certificaat voor levensreddende of badmeester krijgen. De kandidaat moet vaardigheid tonen met de kruipslag, schoolslag, zijstrek en elementaire rugslag.

Bovendien moeten ze een onderwaterzwemmen van 25 yard uitvoeren, twee keer boven water. Dit gedeelte van de test is bedoeld om omstandigheden na te bootsen waarbij het voor een zwemmer niet veilig is om lang op het wateroppervlak te blijven, bijvoorbeeld als ze betrokken zijn bij een vliegtuigcrash of een schipbreuk waarbij brandende brandstof op de grond ligt. wateroppervlak.