Zijn er te veel dierenartsen?

Een Workforce Study 2013 door de American Veterinary Medical Association (AVMA) vond een 12,5 procent overcapaciteit in veterinaire diensten (wat betekent dat bestaande behandelaars onderbenut worden en meer diensten kunnen bieden). In het licht van de enquête en andere trends in de sector hebben veel dierenartsen gesproken over de vraag of er een overaanbod van dierenartsen is of dat er onvoldoende vraag is naar veterinaire diensten.

Zijn er te veel dierenartsen of zijn er andere krachten aan het werk die deze overcapaciteit veroorzaken? Het is geen vraag met een duidelijk antwoord en veel factoren spelen een rol.

Toenemend aantal afgestudeerden

Het is een feit dat het aantal personen dat de veterinaire beroepen ingaat de afgelopen jaren sterk is toegenomen. Het totale aantal afgestudeerden van dierenartsen is gestegen van ongeveer 2.500 per jaar in 2003 tot bijna 4.000 per jaar in 2014 volgens AVMA en NAVLE-statistieken. Dit is te wijten aan een aantal factoren, waaronder de opening van nieuwe scholen voor dierenartsen, een toename van het aantal internationale dierenartsstudenten die naar Amerikaanse accreditatie streven via gelijkwaardigheidsprogramma's, de AVMA-accreditatie van sommige internationale programma's en grotere klassengroottes bij gevestigde dierenartsscholen om operationele kosten.

Moet het aantal programma's worden beperkt, of mag een bepaald aantal klassen worden beperkt? De AVMA heeft aangegeven dat zij geen voorstander is van beperkende maatregelen en het is de vraag of dergelijke paden zelfs legaal zijn.

Te grote nadruk op kleine dierenpraktijken

De meeste aspirant-dierenartsen zijn van plan om het populaire carrièrepad van kleine privéspraktijken voort te zetten. Velen in de industrie hebben opgemerkt dat er een serieus overaanbod van huisdierenbeoefenaars lijkt te zijn, vooral gezien het feit dat nieuwe afgestudeerden nog steeds massaal naar dit oververzadigde deel van de markt trekken. Relatief weinig afgestudeerden kiezen ervoor om te oefenen in gebieden met een hogere vraag buiten de privépraktijk: onderzoek, industrie, voedselveiligheid of andere gerelateerde rollen.

Debiteurinkomensratio

Diergeneeskunde studenten hebben een extreem hoge schuld / inkomen verhouding in vergelijking met andere gezondheidsberoepen. De gemiddelde veterinaire student zou in 2013 een schuld van (gemiddeld) $ 162,113 kunnen verwachten, terwijl hij in het eerste jaar van de beoefening slechts een gemiddelde van $ 67.136 zou verwachten. Deze 2,4-ratio van schuld ten opzichte van inkomen is aanzienlijk hoger dan die van de menselijke medische professie, die een veel hogere 1,0 verhouding heeft van schuld tot inkomen. De hoge onderwijskosten van een diergeneeskundig onderwijs en de moeilijkheid om studieleningen af ​​te betalen, kunnen van invloed zijn op de rol van leerlingen die doorgaans worden beschouwd als het betalen van een topdollar (dwz een privépraktijk voor kleine dieren), waardoor ze niet naar andere onderbediende gebieden kunnen vertakken van de praktijk.

Platte vraag naar veterinaire diensten

De vraag naar veterinaire diensten is niet in hoog tempo toegenomen, zoals voorspeld door veterinaire werkgelegenheids- en compensatieonderzoeken. Sterker nog, het is de afgelopen jaren vrij vlak geweest. Beroepsdeskundigen hebben besproken dat het misschien nodig is om veterinaire diensten beter te vermarkten, jaarlijkse examens te bevorderen, klanten te helpen budgetteren voor veterinaire diensten en fiscaal verantwoorde opties zoals de ziekteverzekering voor huisdieren aan te moedigen. De American Pet Product Association projecteert dat zowel de huisdierenpopulatie als de uitgaven voor huisdieren in de nabije toekomst zullen groeien, dus de potentiële vraag zal er zijn als het kan worden gebruikt door de veterinaire industrie.

Laatste woord

Hoewel er de laatste jaren zeker meer dierenartsen zijn die het vak bevolken, is het niet duidelijk dat het toenemende aantal afgestudeerden kan worden geïmpliceerd als de oorzaak voor de huidige stand van zaken in de industrie. Er zijn veel factoren die een rol spelen in de situatie, waaronder een gebrek aan vraag naar veterinaire diensten, een scheve verdeling van behandelaars (sterk bevooroordeeld naar huisdieren van gezelschapsdieren) en hoge niveaus van veterinaire studentenschuld.