Hoe te schrijven als Dialoog zoals Hemingway

Houd bij het schrijven van de dialoog rekening met de regel met drie zinnen: geef niet meer dan drie ononderbroken zinnen tegelijk. Je kunt echt je publiek vertrouwen om tussen de regels door te lezen: in feite is een deel van het plezier van het lezen van een verhaal de stukjes bij elkaar. En het allerbelangrijkste: onthoud dat uw personages elkaar niet alle dingen moeten vertellen die ze al weten.

Voorbeeld Hemingway-dialoog

Het klassieke voorbeeld hiervan is Hemingway's verhaal "Hills Like White Elephants." In het verhaal zitten een man en een vrouw in een bar van een treinstation te praten. Naarmate de scène vordert, wordt het duidelijk dat ze zwanger is en de man wil dat ze een abortus krijgt:

"Het bier is lekker koel," zei de man.

"Het is heerlijk," zei het meisje.

'Het is echt een heel eenvoudige operatie, Jig,' zei de man. "Het is helemaal geen operatie."

Het meisje keek naar de grond waarop de tafelpoten rustten.

"Ik weet dat je het niet erg vindt, Jig. Het is echt niets, het is gewoon om de lucht binnen te laten."

Het meisje zei niets.

"Ik zal met je mee gaan en zal altijd bij je blijven, ze laten gewoon de lucht binnen en dan is het allemaal volkomen natuurlijk."

"Wat zullen we daarna doen?"

"Het komt later goed met ons, net als vroeger."

"Waarom denk je dat?"

"Dat is het enige dat ons stoort, het is het enige dat ons ongelukkig heeft gemaakt."

Merk op dat er alleen wordt verwezen naar de abortus, de procedure. Dit illustreert hun ongemak met het onderwerp, maar het is ook realistisch. Omdat het de hoofdzaken in hun gedachten zijn, waarom zouden ze het spellen? En hoewel een minder bekwame schrijver kan veronderstellen dat de lezer een expliciete opstelling nodig heeft, onthoudt Hemingway er een aan te bieden. Naast het feit dat het realistischer is, is het ook voor de lezer bevredigender.

Het contrast van Denser Dialogue

Vergelijk dat met deze uiteenvallende scène uit een romanroman:

"Kijk, ik weet dat ik je had moeten uitnodigen voor mijn feestje!" hij schreeuwde. "Maar je hebt een hekel aan mijn feesten, je weigerde bij mij te wonen, je wilt nooit meer iets leuks doen." Sinds je dat oude filmhuis hebt gekocht, ben je net zo verouderd als de klassieke films die je daar laat zien. seks … laten we daar niet eens heengaan, je wilt nooit iets nieuws proberen. '

"Misschien omdat ik moe ben nadat ik de hele dag de klassieke bioscoop heb gerund."

"Wat je altijd in mijn gezicht wrijft, ik heb ook geld, ik heb dit huis gekocht, ik heb het gerund, dus wat als ik geen echte baan heb?"

Denk terug aan je laatste break-up. Hoeveel heb je elkaar uitgelegd waarom dingen eindigden? De kans is groot dat je niet elk probleem hebt opgesomd, in volledige zinnen, in dat laatste argument. De dialoog hier is meer gericht op het communiceren van bepaalde feiten aan de lezer, daarom klinkt het niet zo realistisch als de Hemingway-dialoog. (Hoewel in de verdediging van de schrijver, wie van ons klinkt net zo goed als Hemingway?)