Definitie en gevolgen van overspel in het leger

Een dag in het leger met Prinses Elisabeth van België

Inhoudsopgave:

Factoren Commanding Officers zijn verplicht te overwegen
Meer over militaire echtscheiding en scheiding

Ik krijg de hele tijd e-mails (meestal van vrouwen) met de vraag wat de misdaad "overspel" in het hedendaagse leger is? Meestal is de vrouw boos omdat ze merkt dat het leger niets heeft gedaan aan de slechte manieren van een eigenzinnige echtgenoot, of boos is omdat het leger hem niet heeft gestraft voor het bedriegen van haar.

Dus, is overspel nog steeds een misdrijf onder het militaire rechtssysteem?

Ja en nee. Het hangt van de omstandigheden af.

Je zult er misschien versteld van staan te vernemen dat overspel niet als een overtreding wordt vermeld in de Uniform Code of Military Justice (UCMJ). De UCMJ is een federale wet, vastgesteld door het Congres, om juridische discipline en krijgshandelingen voor leden van de strijdkrachten te regelen. De artikelen 77 tot en met 134 van het UCMJ omvatten de "strafbare feiten" (dit zijn misdaden waar iemand vervolgd kan worden). Geen van die artikelen noemt specifiek overspel.

Overspel in het leger wordt vervolgd op grond van artikel 134, ook bekend als het 'Algemene artikel'. Artikel 134 verbiedt gedragingen die van dien aard zijn dat zij de strijdkrachten in diskrediet brengen, of gedragingen die schadelijk zijn voor goede orde en discipline.

De UCMJ staat de president van de Verenigde Staten toe om het UCMJ te beheren door een uitvoeringsbevel te schrijven, bekend als het Manual for Court Martial (MCM). De MCM omvat de UCMJ en vult het UCMJ ook aan door "Elements of Proof" te creëren (precies wat de overheid moet bewijzen * om een overtreding te vervolgen), een verklaring van overtredingen en maximaal toegestane straffen voor elke overtreding (onder andere). Hoewel de MCM een uitvoerend bevel is, uitgevaardigd door de president, is een groot deel van de inhoud het resultaat van beslissingen van militaire en federale gerechtshoven.

Een van de dingen die de MCM doet, is artikel 134 uitbreiden naar verschillende 'subartikelen'. Een van deze 'subartikelen' heeft betrekking op de overtreding van overspel (artikel 134, alinea 62).

Overspel, als een militair misdrijf, is om verschillende redenen moeilijk (juridisch) te vervolgen.

Er zijn drie 'Elements of Proof' voor de overtreding van overspel in het leger:

Dat de beschuldigde ten onrechte geslachtsgemeenschap had met een bepaald persoon;
Dat de beschuldigde of de andere persoon op dat moment met iemand anders was getrouwd; en
Dat, onder de omstandigheden, het gedrag van de beschuldigde ten koste ging van de goede orde en discipline in de strijdkrachten of van een aard was om de gewapende macht in diskrediet te brengen.

Element # 1 kan heel moeilijk te bewijzen zijn. Denk eraan, een krijgsraad (zoals een burgerlijke rechtbank) vereist * bewijs * buiten een redelijke twijfel. Bewijs van geslachtsgemeenschap vereist normaal gesproken foto's, een bekentenis van een van de betrokken partijen, een ooggetuige of ander wettelijk toelaatbaar bewijs. (Het enkele feit dat iemand bij een ander in huis logeerde, of zelfs met hen in hetzelfde bed sliep, is geen bewijs van geslachtsgemeenschap.

Element # 2 is meestal vrij eenvoudig voor de overheid om te bewijzen. Er is normaal gesproken voldoende schriftelijk bewijs om te bewijzen of iemand al dan niet wettelijk getrouwd is. (Veel mensen zullen verrast zijn om te horen dat in het leger een persoon beschuldigd kan worden van de misdaad van overspel).

Element # 3 kan in veel gevallen het moeilijkste item zijn om te bewijzen. De overheid moet aantonen dat het gedrag van het individu een directe negatieve impact had op het leger. Dit omvat normaal gesproken gevallen van verbroedering (officier en soldaat) of een relatie met een ander militair lid of een militaire echtgenoot.

Sommigen van u herinneren zich misschien de beroemde Lt. Kelly Flynn-zaak van een paar jaar geleden. Lt. Kelly Flynn was de eerste vrouwelijke B-52 piloot van de luchtmacht. Helaas was Lt. Flynn een ongehuwde officier die een affaire had met een getrouwde burger. Lt. Flynn werd geadviseerd door een Eerste Sergeant en later bevolen door haar Commandant om de affaire te beëindigen. Ze maakte het uit met haar 'vriendje', maar later kwamen ze weer bij elkaar, en toen hem ernaar werd gevraagd, loog Lt. Flynn. Lt. Flynn werd vervolgens beschuldigd van de overtredingen van overspel, gaf een valse officiële verklaring, gedroeg zich niet goed bij een officier en was ongehoorzaam aan een bevel van een hogere officier.

Dus, waar was de "militaire connectie" voor de overspellast? Welnu, de civiele "vriend" was de echtgenoot van een actief dienstplichtig lid van de luchtmacht, gestationeerd op dezelfde basis als Lt. Flynn. Daarom had de 'affaire' van Lt. Flynn een directe negatieve impact op het moreel van dat lid van de militaire dienst (de dienstdoende vrouw is degene die oorspronkelijk klaagde over de ongepaste acties van Lt. Flynn).

Lt. Flynn werd echter niet geconfronteerd met een militaire rechtbank; ze mocht haar commissie afstaan in plaats van krijgsraad (veel media-aandacht had waarschijnlijk iets te maken met dit besluit van de luchtmacht).

In 1998 heeft de regering-Clinton een wijziging in het handboek voor rechtbanken-krijgszaken aangenomen, waarin werd bepaald dat gevallen van overspel op het laagst passende niveau moesten worden afgehandeld. Clinton gaf specifieke aanwijzingen voor commandanten om te bepalen of het gedrag van het lid 'nadelig was voor goede orde en discipline' of 'van nature om de gewapende macht in diskrediet te brengen'. Hoewel de president de bevoegdheid heeft om wijzigingen aan te brengen in de MCM, resulteerde dit voorstel in gegil en geschreeuw van het Congres en werd vervolgens verwijderd.

In een zeer stille beweging, in 2002, nam president Bush echter veel van de veranderingen over die president Clinton had voorgesteld. In aanvulling op de elementen van het bewijs, vereist de sectie "Toelichting" onder deze overtreding nu dat commandanten verschillende factoren overwegen bij het bepalen of het misdrijf "overspel" al dan niet een misdrijf is.

Voordat ik deze factoren bespreek, is het belangrijk om de rol van de bevelvoerende officier in het militaire strafproces te begrijpen. In de civiele wereld is het aan de District Attorney (DA) om te bepalen of een incident al dan niet als een misdrijf moet worden vervolgd. In de geboortestad waar ik opgroeide, kreeg een 70-jarige winkelier die te vaak was beroofd, bijvoorbeeld een pistool en nam toen een paar schoten bij een overvaller terwijl de overvaller probeerde weg te rijden. Dit is een "misdaad" volgens de wet. Het is geen "zelfverdediging", omdat de overvaller toen al wegreed en de winkelier geen reden had om bang te zijn voor zijn leven, op het moment dat hij neergeschoten werd.

Volgens de wet had de winkelier kunnen worden vervolgd voor verschillende misdrijven, variërend van een onwettige ontlading van een vuurwapen binnen de stadsgrenzen tot een poging tot moord. Onder deze omstandigheden weigerde de DA echter te vervolgen. De DA was van mening dat vanwege de leeftijd van de winkelier, de geschiedenis van eerdere overvallen en het gelukkige feit dat hij niemand had geslagen, die vervolging niet in het belang van de gemeenschap was.

In het leger wordt de rol van de officier van justitie uitgevoerd door de bevelhebber, na overleg met de rechter-advocaat-generaal (JAG). Het is niet de JAG die beslist wie wel en niet vervolgd wordt voor een overtreding in het Militair (hij / zij adviseert alleen). Het is de bevelvoerende officier die de uiteindelijke beslissing neemt.

Dat betekent niet dat de DA of de bevelhebber volledige willekeur heeft. De DA is verantwoordelijk voor zijn / haar beslissingen aan zijn / haar baas (ofwel de mensen die hen hebben verkozen, of de gekozen functionaris die hen heeft benoemd, afhankelijk van waar je woont), en de militaire bevelhebber is verantwoordelijk jegens zijn / haar baas (hogere bevelvoerende officieren in de commandostructuur).

Factoren Commanding Officers zijn verplicht te overwegen

Zoals hierboven vermeld, vereist de Manual For Courts-Martial nu commandanten om bepaalde factoren in overweging te nemen bij het bepalen of overspel directe negatieve gevolgen heeft voor het leger en als een misdrijf moet worden beschouwd:

De burgerlijke staat van de verdachte, militaire rang, rang of functie.
De burgerlijke staat van de co-acteur, militaire rang, rang en positie, of relatie tot de strijdkrachten.
De militaire status van de echtgenoot van de beschuldigde of de echtgenoot van de co-acteur, of hun relatie tot de strijdkrachten.

Als een hoge militaire officier zoals een Wing Commander, of Battalion Commander een affaire heeft, zal dit waarschijnlijk een direct negatief effect hebben op het leger (wat de publieke opinie betreft) dan wanneer een two-striper een affaire. Als de voorzitter van de Joint Chief of Staff (een 4-sterrengeneraal) betrapt wordt op een affaire, dan is die waarschijnlijk op Fox News, CNN, en staat hij vrijwel onmiddellijk in de grote kranten. Als de twee-striper betrapt wordt op een affaire, zal hij waarschijnlijk niet eens één regel in de lokale krant beoordelen.

Als de affaire twee Militaire mensen betreft (vooral als ze zich in dezelfde eenheid bevinden), heeft dit waarschijnlijk een direct negatief effect op het leger dan wanneer een militair een affaire heeft met een burger zonder connectie met het leger. Als de affaire de bijkomende misdaad van verbroedering inhoudt, zou dit zeer waarschijnlijk een directe negatieve impact hebben op het leger.

De eventuele invloed van de overspelige relatie op het vermogen van de verdachte, de medeacteur of de echtgenoot van een van beide om hun plichten ten behoeve van de strijdkrachten te vervullen.

Toen ik eerste sergeant was op de luchtmachtbasis van Edwards, reageerde ik op een binnenlands argument tussen twee gehuwde militaire leden, beide toegewezen aan mijn squadron. Er leek geen sprake van geweld te zijn. Omdat geen van beiden bereid was me precies te vertellen waar het argument over ging, besloot ik het mannelijke lid een paar dagen op de slaapzaal te zetten om hen een "afkoelingsperiode" te geven.

De volgende middag kreeg ik een telefoontje van Security Forces (Air Force "Cops"), die zeiden dat ze reageerden op mijn slaapzaal omdat ze een telefoontje kregen dat er een vrouw op de parkeerplaats was met een geweer, schreeuwend.

Zoals blijkt (je raadt het al), was het het vrouwelijke lid. De reden voor het argument was dat ze erachter kwam dat haar man een affaire had met een ander militair lid. Helaas woonde dat andere lid in dezelfde slaapzaal waar ik het mannelijke lid naartoe heb gebracht. De gedachte dat ze in hetzelfde gebouw samen zouden zijn, zorgde ervoor dat ze 'snauwde'. Ze ging erop uit (met een jachtgeweer) op zoek naar hen (gelukkig, ze heeft ze nooit gevonden en het jachtgeweer was niet geladen). In elk geval is het veilig om te zeggen dat de overspelige affaire van het mannelijke lid een directe invloed had op het vermogen van het vrouwelijke lid om haar taken uit te voeren.

Het eventuele misbruik van tijd en middelen van de overheid om het plegen van het gedrag te vergemakkelijken.

Een keer (opnieuw op de luchtmachtbasis van Edwards) ontving ik om 22.00 uur. telefoontje van een overstuur echtgenote van een van de leden toegewezen aan mijn squadron. Ze zei dat ze dacht dat haar man een verhouding had, dus volgde ze hem die avond terwijl hij naar de basis-bowlingbaan ging, een jonge vrouw oppakte en naar het squadrongebouw ging.

Ik reed naar het squadron en ging naar de dienstafdeling van het lid. Met behulp van mijn hoofdsleutel opende ik stilletjes de deur en, nou, je krijgt de foto. De locatiekeuze van dit lid om zijn overspelige activiteiten uit te voeren was een duidelijke schending van deze specifieke norm.

Of het gedrag aanhield ondanks advies of bevel om af te zien; de flagrantie van het gedrag, zoals of er een bekendheid is ontstaan; en of de overspelige daad gepaard ging met andere schendingen van het UCMJ.

In de overgrote meerderheid van de gevallen, als een bevelhebber informatie ontvangt dat een lid bij een overspelige affaire betrokken is of zou kunnen zijn, probeert de commandant de situatie op te lossen door het lid te adviseren. In sommige gevallen gaat de counseling gepaard met een rechtsorde om op te houden in een overspelige affaire. Als het lid dan voldoet, is dat meestal het einde van de zaak. Denk aan het geval van Lt. Kelly Flynn, de Eerste Sergeant en de commandant probeerde de situatie op te lossen met counseling en een bevel om de relatie te beëindigen.

Als Ln. Flynn had voldaan, zou ze misschien een hogere officier in de luchtmacht zijn tot vandaag. Maar zij was ongehoorzaam aan het bevel en schond artikel 90 van het UCMJ, en loog daarop, in strijd met artikel 107.

De negatieve impact van het gedrag op de eenheden of organisaties van de verdachte, de co-actor of de partner van een van beide, zoals een schadelijk effect op het moreel van een eenheid of organisatie, teamwork en efficiëntie.

Een stille overspelige affaire waarvan niemand weet, heeft waarschijnlijk geen negatieve invloed op de eenheid (eenheden) van de betrokken partijen. Aan de andere kant, als "iedereen" in de eenheid "ervan" weet (zoals elke "kantooraffaire"), kan dit spanning en wrok binnen de eenheid veroorzaken.

Op een keer, toen we toegewezen waren als Eerste Sergeant aan een Luchtmacht F-15 Squadron op Bitburg Air Base in Duitsland, werd ons squadron twee weken TDY (Temporary Duty) gestuurd naar Nellis AFB (Las Vegas) om deel te nemen aan een jaarlijks "Rood Vlag "vliegende oefening.

Ongeveer halverwege de TDY pakte ik het gerucht op dat op een off-base feestje op vrijdagavond, een zekere tweesmeederige vrouwelijke bediende klerk en een zekere getrouwde kapitein (officier van de officier) piloot werden gezien die behoorlijk "heet en zwaar "in de hoek van een bar waar het feest plaatsvond. "Iedereen wist" wat waarschijnlijk die nacht gebeurde toen het paar de bar verliet.

Toen ik het gerucht hoorde, informeerde ik de commandant, en hij gaf raad aan de piloot, terwijl ik een gesprek had met het dienstdoende lid. We hadden geen "bewijs" dat seksuele gemeenschap plaatsvond, maar we wilden de situatie in de kiem smoren. Aan alle indicaties eindigde de affaire (indien aanwezig) onmiddellijk. Toen we echter terugkeerden naar thuisbasis bleven de geruchten bestaan. Als de twee-striper naar de piloot glimlachte toen hij voorbijliep, zaten de gangen vol gefluister. Als het leek alsof de piloot te veel tijd aan de dienst doorbracht (waar de piloot werkte) met het dagelijkse vluchtschema bekeken, zou het gefluister opnieuw beginnen.

Op een dag bereikte het gefluister de oren van de echtgenote van de piloot en ze bracht het gerucht over aan de Wing Commander (ze fluisterde echter zeker niet). Dat is wanneer alle spullen de spreekwoordelijke fan raken. Hoewel de misdaad van "overspel" niet in rekening werd gebracht (geen enkele manier om aan te tonen dat er sprake was van daadwerkelijke geslachtsgemeenschap), ontving de piloot een artikel 15 voor verbroedering (ongepast gedrag met een aangeworven lid), wat zijn carrière vrijwel heeft beëindigd. Het aangeworven lid vroeg stilletjes om kwijting en het werd snel goedgekeurd (ze ontving een "algemene" kwijting).

Of de beschuldigde of mede-acteur wettelijk gescheiden was; en
Of het overspelige wangedrag een voortdurende of recente relatie impliceert of op afstand ligt in de tijd.

In de meeste gevallen zullen commandanten zich niet alleen bezighouden met seksuele relaties die plaatsvinden nadat een lid wettelijk gescheiden is van zijn / haar partner, tenzij het gaat om een andere directe negatieve impact op het leger, zoals verbroedering. Bovendien zullen commandanten zich niet zo druk maken over aantijgingen dat een lid ergens in het verleden een overspelige affaire had.

Wat dit alles betekent is dat veel incidenten van "overspel" niet als een strafbare "misdaad" in het leger mogen worden beschouwd, tenzij de bevelvoerende officier bepaalt dat er een aantal is direct negatieve impact op het leger zelf.

In andere gevallen wordt de kwestie het beste opgelost in een civiele (echt) gerecht, net zoals het voor burgers is.

In de burgerwereld is het gemakkelijk om DA's te vinden die "harder" zijn in het vervolgen van bepaalde soorten misdrijven in het ene rechtsgebied dan in het andere. Bijvoorbeeld, DA's in Nebraska zullen waarschijnlijk het bezit van marihuana behandelen met een hardere blik dan DA's in Californië. In het leger verschillen bevelvoerende officieren in verschillende commando's vaak van elkaar wanneer ze de bovenstaande voorwaarden overwegen. Sommige commandanten geven de voorwaarden misschien een meer liberale kijk dan andere. Bovendien zijn veel militairen (inclusief veel bevelvoerende officieren) van mening dat overspel geen strafbaar feit is in het burgerleven (het wordt behandeld door echtscheidingsgerechten, niet door strafrechtbanken), dus het moet in het leger zijn.

In mijn ervaring, is overspel bijna nooit beschuldigd als een "stand-alone" strafbaar feit in artikel 15 of Court-Martial acties. Het wordt meestal toegevoegd aan de lijst met beschuldigingen, alleen als het lid al voor een of meer andere strafbare feiten zal worden vervolgd. Bijvoorbeeld, als de commandant besliste om een gehuwde militair te vervolgen wegens het misdrijf van het schrijven van slechte cheques, en onderzoek openbaarde dat het lid de cheques schreef om te betalen voor een hotelkamer om een affaire met iemand te hebben, kan de commandant besluiten om "overstag gaan" op een aanklacht wegens overspel naar de lijst met kosten voor slechte cheques.

Dit betekent echter niet dat militaire leden de vrijheid hebben om te trouwen met wie ze maar willen. Commandanten hebben veel discretie als het gaat om administratieve procedures en administratieve handelingen (zoals berisping, weigering van promoties, opmerkingen over het prestatierapport, enz.) Worden niet beheerst door de relatief strenge wettelijke vereisten van het UCMJ of Manual for Courts-Martial.

Wanneer de kwestie wordt opgelost met behulp van procedures overeenkomstig artikel 15 of administratieve sancties, worden de acties beschermd volgens de Privacy Act van 1974. Het is alleen een kwestie van openbare gegevens als het lid wordt bestraft door Courts-Martial. Volgens de Privacy Act is het bevelvoerders volgens de federale wet verboden om artikel 15 of administratieve stappen bekend te maken, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke toestemming van het militaire lid. Daarom is het heel goed mogelijk dat het lid wordt "gestraft" voor het plegen van overspel en de klagende echtgenoot zal het nooit weten.