De definitie en plichten van een litigator

Er worden veel juridische termen rondgegooid alsof ze hetzelfde betekenen, zelfs onder advocaten. Twee vaak verwisselde termen zijn "procureur" en "proefadvocaat". Een procesadvocaat kan een procesadvocaat zijn en een procesadvocaat kan een procesadvocaat zijn. Een advocaat hoeft niet noodzakelijk allebei te zijn, maar velen zijn dat wel.

Litigators vs. Trial Lawyers

Het Cambridge English Dictionary definieert een procederende partij als iemand die "gespecialiseerd is in juridische stappen tegen mensen en organisaties". Een procesmedewerker richt zich op het grote geheel - de hele zaak van begin tot einde, niet alleen het tijdsverloop dat vereist dat je naar een rechtszaal gaat om de rechter, jury en getuigen aan te spreken.

Een proefadvocaat blinkt uit in de rechtszaal. In sommige grotere bedrijven is zijn rol grotendeels voorbehouden aan rechtszaken, terwijl iemand anders, meestal een eerstejaars medewerker of paralegal, de minder opwindende taken van casusvoorbereiding afhandelt.

Een redactioneel artikel van de American Bar Association noemt proefadvocaten 'gewone mensen'-voorstanders' en kenmerkt hen als street-smart en intuïtief, maar vaak ontbreekt het aan de discipline en het geduld om de meer alledaagse details van elk proces aan te pakken.

Trial advocaten zijn vaak gespecialiseerd in strafzaken en letselschade. Ze kunnen toezicht houden op een team van advocaten dat voor de rechter verschijnt in ingewikkelde en spraakmakende rechtszaken.

Advocaten die zich bezighouden met privépraktijken en werken als enige beoefenaars, zij zijn de enige advocaat op het gebied van personeel, zijn noodgedwongen zowel procesadvocaten als procesadvocaten.

Het volledige bereik van de plichten van een procureur

Het beheer van een zaak van begin tot einde bestrijkt heel wat terrein. Het begint met een volledig onderzoek in de meeste gevallen, een verzameling van elk klein detail die uiteindelijk van invloed kan zijn op de uitkomst. Een 'procedigant' is de cliënt die een advocaat vertegenwoordigt en een rechtsgeleerde heeft een ethische en wettelijke plicht om hem naar beste kunnen te verdedigen. Het onderzoeksaspect van een zaak omvat vaak het inhuren van de hulp van andere professionals, zoals accountants of privé-detectives, en het kan gaan om het identificeren en interviewen van getuigen die over belangrijke kennis of informatie beschikken.

Een procesadvocaat initieert een zaak wanneer de feiten bekend zijn, en neemt deze en de verzoeken van zijn cliënt om opluchting op - hoe zou hij graag dat de rechter of jury zou beslissen - bij pleidooien die vervolgens bij de rechtbank worden ingediend. Hij kan in de zaak komen nadat een klacht is ingediend om de verdachte te vertegenwoordigen, de persoon of entiteit die voor de rechter wordt gedaagd, of wanneer de staat aanklachten heeft ingediend of op het punt staat strafzaken in te dienen.

Een onderzoek wordt voortgezet in de vorm van "ontdekking" nadat een juridische kwestie is geïnitieerd, een uitwisseling van relevante informatie tussen de partijen in de zaak. Een procesadvocaat behandelt vervolgens doorgaans voorbesprekingen en hoorzittingen en mogelijke schikkingsonderhandelingen. Uiteindelijk, als de nederzetting mislukt, verschijnt hij in de rechtszaal voor berechting. Als de zaak slecht gaat en hij gronden heeft, zal hij een beroep indienen en behandelen.

Hoe bepaal je welke keuze beter is

De keuze om een ​​procureur te worden of om te werken als procesadvocaat is vaak een kwestie van temperament. Iemand die gedijt op high stakes en het bijbehorende drama van de rechtszaak zal zich misschien liever richten op het worden van een proefadvocaat, maar het zou het grotere ondersteunend personeel nodig hebben dat gewoonlijk in megafirma's wordt aangetroffen en een bewezen staat van dienst voor de rechtbank vestigen.